Ruurd van der Weij werd in 1948 in Zutphen geboren.
Sinds 1966 vertoeft hij in de Groningse contreien.
Eens stadjer, daarna vertrokken naar het Hogeland, heden Veenkoloniaal.
Ooit begonnen als leraar Frans, is hij sinds mensenheugenis werkzaam als (typo)grafisch vormgever.
Hij is verbonden aan de Faculteit der Letteren van de Rijksuniversiteit Groningen.
In zijn vrije tijd werkt hij voor diverse low-budget projecten, mits die wortels hebben in de Groninger samenleving en een cultureel belang dienen. In die hoedanigheid heeft hij verschillende dichtbundels vorm gegeven.
Nadat hij in 2001 een gedicht had geschreven ter nagedachtenis van zijn overleden moeder, kreeg hij zelf de smaak van het dichten te pakken. Zijn werk is toegankelijk, helder en optimistisch van toon, en redelijk vormvast.
268