Alle inzendingen, jaar 2010, week 24

Ik heb mij gewenteld in woorden, zoals een drenkeling naar wrakhout snakt, maar ik heb mijn gespierde armen nog en de therapeutische verzen kunnen mij gestolen worden, mijn donkere Jonasjaren zijn voorbij en de lyrische walvis spuugt mij uit. Ik beland in de chaos van de grenzeloze leegte, waar...

Het zou de leden van het CDA sieren als ze de moed opbrengen om de partijleiding duidelijk te maken dat de achterban niet geïnteresseerd is in deelname van het CDA aan een kabinet met de PVV.

Vandaag is het de laatste keer dat we in het oude België wakker geworden zijn. Morgen wordt alles anders. Als alle stemmen geteld zijn, zal blijken dat alle traditionele partijen achter het gordijn van het stemhok een ferme kaakslag gekregen hebben. En dus komt er misschien wel een rechts front...

Na een op de klippen gelopen relatie met een door mij meegenomen bruidje uit Indonesië naar Nederland, sprak ik met haar af haar een tijdje niet meer te zien om daarna op het eiland Bali - zodat haar familie, wonende te West-Java, het niet te weten kon komen - het nog eens te proberen in de...

Iedereen is zo druk bezig met schrijven dat niemand meer aan lezen toekomt. De enkeling die nog wel tijd heeft, schrijft liever. En tot overmaat van ramp praat men liever dan dat men luistert. O lieve lezer(es), o dierbare luisteraar(ster) – sta op uit jullie graf.

Op welk nieuws moet je varen? Nu al, nog vóór komkommertijd? Wesley is te allergisch voor een hondje met Yolanthe. Koosje mocht geen naam hebben van de Commissaris terwijl een pandabeertje Betty naar de Havixhorst leidde. Of zou Wesley haar hondje bijten? Help. Iedereen niest. Hooikoorts....

In de klas zit iedereen gebogen over zijn vel papier. De een denkt na, de ander schrijft snel een antwoord. Weer een ander kijkt naar buiten en ziet hoe de zonnestralen het lokaal in schijnen en verderop de wolken overdrijven. De leraar zit achter zijn bureau en kijkt de groep rond. Hoe vaak...

Ik zocht mijn oude vriend, we gingen na de studie onze eigen weg en hadden sindsdien geen contact. Ik vond z’n familie en hoorde ontzet dat hij jaren geleden is overleden. De laatste weken is z’n geest bijna tastbaar aanwezig, alsof hij de kracht van m’n herinneringen gebruikt om te...

Woordvoerster Yolanda Onoc heeft gemeld dat Joran van der Sloot de Peruaanse onderzoekspolitie heeft aangeboden de plek aan te wijzen waar het lichaam van Natalee Holloway is, in ruil voor overplaatsing naar een gevangenis op Aruba. Onvoorstelbaar maar kenmerkend voor zijn gebrek aan empathie en...

Let op, ook ons land bevindt zich in de wereldwijde crisis, die ontstaan is door hebberige en stelende banken, bonusgedonder en hypotheekgelazer, kortom, alle bizarre uitwassen van een kapitalistisch systeem, gebaseerd op hebzucht en meer en meer en meer ( 'Karlson' van Astrid Lindgren ), terwijl...

Is het niet een beetje paradoxaal om te beweren dat de tijd alle wonden heelt als iedereen eraan doodgaat?

Laten we nuchter zijn en constateren dat de PvdA al lang niet meer de arbeiders vertegenwoordigt omdat de arbeiders van deze tijd geheel andere belangen hebben dan het traditioneel socialistische streven van weleer. Toen knokten de arbeiders samen voor verbetering van hun arbeidsomstandigheden. Er...

Vier jaar geleden was mijn collega er nog. Toen liepen we bijna elke middag een rondje langs de voetbalvelden bij ons werk. Gewoon een beetje wandelen, ook al ging dat wat moeizaam want mijn collega liep een beetje mank. In ieder geval even er uit en een beetje kletsen. Ja, ook over voetbal, af en...

Honderden inzendingen per dag, daar trap ik niet in.

Een gebroken hart, is vaak niet meer dan een gekwetst ego!

Hoe edelmoedig, hoe vluchtig zijn de gedachten, ze glippen als stofgoud door mijn arme brein, ik strompel als een melaatse door de nieuwe middeleeuwen van rechtse veldheren en grootgrondbezitters, verguisd door de wrede rijken en de magere uitstraling van hun kille harten. Als zij hun overdaad aan...

Mensen die roepen dat ze sterk geïnteresseerd zijn in anderen, hebben vaak vooral belangstelling voor zichzelf.

De gloeiende lava moest voorzeker uitbarsten, anders barstte de berg. In feite zaten we verstrikt in elkaars persoonlijkheidscrisissen, waarbij het ons voorkwam alsof we toevallige figuranten waren in elkanders drama. Een definitieve, ondefinieerbare jaloezie nekte ons, het was een wanhopig...

Wie met zijn hart denkt, heeft een harde kop nodig.

Mijn gedichten waaien onbeschermd over straat, vandalen noemen het pulp of bescheuren zich van het lachen over zoveel onbenulligheden en vreemde fratsen, hoe prooidierachtig ik ook ben, onzichtbaar worden mijn hartklachten en mensenschuw glijd ik langs hen heen. Al word ik zelfs door de...

Er is weer hoop, zij het dan in kleine hoeveelheid, ik was in een dranklokaal ergens in Montparnasse en ik trof Baudelaire daar aan. Wij spraken luidruchtig en onsamenhangend door de grote hoeveelheden lieflijk vocht, tot grote ergernis van de fysiek vermoeide werkmieren, maar het is nu zeker, laat...

Buikdanseressen heb ik gezien ja, ze droegen zwarte naalden in hun vlees. Hoe leg ik het je uit? overal waar ik kwam, zag ik de dood in vertier, de dood van wat ik ooit als poëzie beleefde. Het is gedaan met mij, Rodolphe, voorgoed, dat verzeker ik je. Die qat is prima, maar ik rook liever wat...

Burgemeester Cohen van Amsterdam (toen nog) weigerde een gezin excuses aan te bieden om een onterechte arrestatie wegens terroristische activiteiten. Hij deed dit met de motivering dat excuses aanbieden betekent dat je zegt ergens spijt van te hebben en het nooit meer te zullen doen. Voor mij...

Het was een eenvoudig eethuisje in de Ardennen: stenen vloer, vrolijk snorrende kachel in de hoek, geen gasten. De hele dag hadden we gewandeld onder een grijze regenlucht. Onze sokken waren klam. Ze hingen te drogen voor de kachel in ons weekendhuisje. Wij hadden ons omgekleed voor een feestmaal...

Het begon met de gedachte. Tijdens mijn schilderen ervoer ik de beperking van mijn veldezel en fantaseerde over een draaibaar model. Ik wist dat hij bestond; de atelierezel. Mijn gedachten dreven af naar mijn schilderkompanen, wellicht dat zij nog ergens zo'n ding hadden staan. En zoals de...

Hoe de afdronk smaakt kun je het beste aan kenners overlaten, aan jezelf dus. Donkere vloed verscheurt mijn binnenste, nergens weet ik mij aan vast te klampen, als een discipel van Slauerhoff, als een tweelingbroer van Rimbaud, het aardse ontglipt mij en slechts de engelen vermoeden mijn val. Maar...

Zijn keuken lijkt sprekend op de val van Srebrenica en de olievervuiling van Shell in de Nigerdelta, maar het kwartje van de aandeelhouders is bij hem nog steeds niet gevallen. Misschien dat Rob Geus er nog wat in ziet, ik vertrouw die Koninklijke lintjes al jaren niet meer. Zo'n kok is samen met...

Bleek van ingehouden emotie daalt hij af naar het katheder, zijn immer bevallige vrouw naast hem. Zijn zwarte pak heeft het al lang geweten: het gaat niet goed. Een daverend applaus voor een man die de kastanjes uit het vuur probeert te halen en daarvoor moet boeten. Nog eenmaal verheft hij zich...

Zuurzoet, die glimlach om dat beter wetende pruimenmondje. Die infectie aan zijn voet heeft hij nog even snel laten behandelen vooraleer een minister de middelvinger naar het volk trok, 'zum kotzen'. Honderd dagen en twintig commissies, en nog weet hij niet wat er leeft onder het volk. Een echte...

‘Nu ben jij aan de beurt!’ de reisleidster wijst naar een jonge vrouw die geheel in het zwart gekleed is. De vrouw schrikt zich een hoedje, waarschijnlijk was ze aan het dromen geslagen en interesseerde het gebodene haar niet zo, de hele groep lacht hartelijk. Ze herstelt zich snel en loopt...