Alle inzendingen, jaar 2016, week 26

Vertwijfeling, neerslachtigheid, angst, wanhoop en verdriet houden geen halt voor de deur van de Zorgwoning, integendeel.... Deze is ingericht als een zaal van een museum, met gestileerde beelden van katten en overige parafernalia, die overigens, ondanks alles, een koele, kille, klinische indruk...

(voor Sibilla Aleramo (1876 - 1960)) Je bent geboren als Rina Faccio op 14 augustus 1876 in Alessandria. Je vader was Ambrogio Faccio, een leraar uit Piëmont. Je moeder Ernesta Cottino was een huisvrouw. Tot je twaalfde woonde je in Milaan en daarna in Civitanova Marche, waar je vader een baan...

Tijd lijkt in het verleden meer waarde te hebben dan in de toekomst. We weten niet hoe oud we worden, wat er zal gebeuren en met wie. Ons besef van het tijdsgevoel in het vooruitzicht van ons leven is troebel. De terugblik is anders. We weten wat er gebeurd is, wanneer en met wie. Het zijn...

'What have we done', is nu al de verzuchting van menig Brit die gisteren nog in de euforie van 'Leave' ontwaakte. De Brexit blijkt niet meer te zijn dan het afreageren van de frustraties van de gewone man die zich in de Engelse klassenmaatschappij steeds meer het ondergewaardeerde en...

Op zondag werd ik met mijn dagcolumn 'Woorden' geconfronteerd, de dag waarop de column ook online kwam op deze site. De gedachte dat het heden zo intens verbonden is met het verleden. Steeds maar weer die blik terug op de momenten waarop we eigenlijk zouden moet 'leven'. Het gebeurde erg...

Ik vroeg me af waarom we het deden. We deden het niet om te winnen, want de kans om te winnen was minder dan vijftig procent. Sommige seizoenen, zeker toen we kampioen werden, wonnen we wel veel, maar andere seizoenen wonnen we veel minder dan de helft. Aristoteles gaf aan dat je vrienden wordt...

Als een ongeleid projectiel schiet een scootmobiel rakelings voorlangs en hobbelt vervolgens hortend en stotend door het kleurrijke bloemperk van de Rooseveltlaan. Narcissen, krokussen en ander vrolijk bolgewas spuit onder de achterwielen vandaan als spaanders uit een hakselaar. Julius kan nog...

Iedereen mag beweren dat ik een ezel ben, maar als ik zelf denk een rund te zijn, dan is dat een waarheid als een koe.

Amusant, geinig, grappig, mieters, moppig, olijk, om nog maar te zwijgen van het eigentijdse cool, vet, kicken, lauw, retegoed, tof en niet te vergeten keigaaf ... Eenvoudig `leuk' wordt tegenwoordig gezien als de culinaire risée van het pannetje waarin taal voorgekookt wordt en als kok zou je...

Zelden is er iemand verbaal althans, boos of kwaad met woorden, zelden zie je iemand iets schrijven die zo woest is dat de spetters van het papier afkomen, bij wijze van spreken. We zijn en blijven altijd netjes, proper bijna, praten en schrijven over lief'lijke dingen, worden zelden boos of...

Eén keer in de 2 of 3 weken ben ik aan de beurt om de column live te presenteren bij de radio.In een actualiteitenprogramma ervan is een column een vast onderdeel. Samen met drie mede-columnisten vullen we die tijd dan in. Er zijn twee mannen en mijn persoontje, de mannen houden zich voornamelijk...

Er lopen mutaties rond in Amsturia, mensen die op elkaar lijken, omdat ze naar dezelfde kapper gaan, omdat ze dezelfde kleren kopen, omdat ze hetzelfde postuur hebben. Het zal niet de eerste keer in de geschiedenis zijn dat er mensen, uit noodzaak en armoede gedreven, tot dingen in staat blijken,...

Een vriendelijke, Marokkaanse buurman en ik stonden op het trottoir wat te kletsen over hoe het met ons ging. Hij wees me op een fietsenhokdeur, die duidelijke sporen van een mislukte inbraak vertoonde. Ineens, vanuit het niets, begint een buurman vanaf drie hoog tegen mij te schreeuwen. De damp...

Laatst vertelde ik al, dat ik met kloekmoedige zevenmijlslaarzen Youtube ben opgegaan, wat mislukte bij een bepaalde leverancier, omdat de audio niet werkte, maar inmiddels heb ik bij een andere leverancier al meerdere filmpjes van rond de tien minuten op Youtube gezet. Van achter mijn grote...

Het is alweer laat geworden. Zit ik hier voor de zoveelste keer midden in de nacht om kwart voor een, na een avond vol informatieve documentaires over de Europese Unie, de Europese Commissie, het Europese Parlement, de absurde en meest kostbare stoelendans ooit tussen Brussel en Straatsburg, de...

Veranderingen is een toverwoord tegenwoordig denk ik. Op voortgezette scholen worden leerlingen verzocht iets aan sociaal maatschappelijk werk te doen. Mede hierdoor krijg ik "op proef" een paar leerlingen op stagebezoek voor een paar uur. De bedoeling is dat ik ze iets vertel over mezelf en...

Ze zit op haar vaste plek achter in de bus. Op de tweede rij, nog voor de achterbank, aan de rechterkant. Krant op schoot. Het is koud vanochtend. De bus stopt bij de halte halverwege de stad. Hier stapt altijd een bups mensen in. Ze tuurt even naar buiten, ziet een meisje staan met blote voeten...

Ik ben geen voetballer. Ik weet wanneer de bal rond is, en of een speler buitenspel staat, maar het leer en het gras heb ik zelf nooit besnuffeld. Ik ben ook geen teckel. Ik weet dat het een hondje is, die het gras graag een plasje laat ruiken, maar ik loop zelf liever niet aan de lijn. Ik doe...

Als ooit de Wet van de Meerderheid gaat gelden om vervolgens opgeld te gaan doen, is Europa verloren voor wat betreft religie; zowel het christendom als het atheïsme, voor moslims, zonder ze allemaal over één kam te scheren, één pot nat, zullen worden overvleugeld en opgeslokt door het...

Ik heb een foto van mijn vrouw. Ze zit met een hoofddoek op en kijkt over het water. In het water spiegelt zich een late Zweedse zomerzon, loom. Het is vrede. Het is overal vrede. En overal zitten mensen hoofddoeken, of zonder hoofddoeken, bij een meer, een beek of de zee. Overal spiegelen...

Een regering die het volk wat zij vertegenwoordigt geen 'bindend' referendum toestaat, is door arrogantie, lafheid, achterbaksheid, angst, drogredenen, wantrouwen of duistere machten bezeten..

Afgelopen maandag toog ik met geliefde naar het ziekenhuis voor een onderzoek. Hoe of wat, dat laat ik even in het midden. We waren ruimschoots op tijd en we zaten rustig af te wachten tot hij aan de beurt was. Nadat hij binnen was geroepen vroeg de arts naar zijn klachten en noemde dingen op uit...

Een wijklunch werd er georganiseerd, voor mensen die alleen zijn, of voor mensen die het gewoon gezellig vinden met meer mensen aan tafel te zitten. Wij hadden dat nog niet eerder gedaan en zouden bijna de uitnodiging weggooien, maar besloten toch het er eens op te wagen. Twaalf uur werden we...

De vooruitgang, je houdt het niet tegen, maar beter ook denk ik soms. Toch schrik ik bij het nieuws, de zelfrijdende auto heeft een slachtoffer gemaakt, de auto RIJDT wel zelf, maar vertikte het te stoppen, een vrachtwagen over het hoofd gezien. Het voorval vond een aantal maanden geleden al...

Vele christenen wachten met blijde of vragende gevoelens de Voleinding van de wereld af. Geestelijke ogen kijken daarbij moedig naar boven. Opwaarts, hoe zal dat alles verlopen? Het evangelie en het oordeel van Openbaring staan open voor velerlei uitleg. Dat mag God verheugen, maar daarbij...

In een wereld vol met buzzwoorden ben ik naar het dorpshoofd gegaan in het gebouw aan de hoofdstraat, waar de mensen doorgaans dachten dat denken niet vanzelf ging. Ik vroeg de kalende man, met een baard en een staart: “Valt er nog iets te beleven in het dorp?” Waarop de wijze man antwoordde:...

Moedertaal, verloedertaal. Ik kom hier nimmer meer op terug.

KONGOS is uit Zuid-Afrika afkomstig, maar een in Amerika opgerichte, alternatieve rockband, die bestaat uit vier broers; Johnny (zang, accordeon, keyboards), Jesse (zang, drums, percussie), Daniel (zang, gitaar) en Dylan Kongos (zang, basgitaar, shoot slide gitaar). Hun vader is de...

(voor Charles de Batz de Castelmore, graaf van Artagnan (1611 - 1673)) Je bent geboren in 1611 in het dorpje Lupiac. Je moeder was Françoise de Montesquiou, een dochter van de heer van Artagnan. Je vader Bertrand de Batz-Castelmore was gardeleider onder koning Hendrik de Vierde van Frankrijk....

Nog is mijn enthousiasme niet getemperd of gedempt.... Ergens, ook in deze maatschappij, moet toch de "niche" zijn, dat oord waar de honingzoete weldadigheid en menslievendheid van mijn niettemin vermaledijde medemens mij tegemoet komt als een lauw briesje op een warme dag, als de verfrissende...