Hartenkreten over wereld

Als ze niet in verwachting was geraakt en als het kindje niet geboren zou zijn, was ze liever niet meer wakker geworden, zo verklaarde ze me. Het kindje is ter wereld gekomen na hardnekkige en langdurige ivf-behandelingen maar de moeder is afgedaald uit de roze wolk en ze is hard neergekomen op...

Dat de zorg nu onze grootste zorg is, dat hebben vast de oudjes gedaan. Zo werd obesitas, naar goed voorbeeld, al eerder door Amerika gedaan. Als de wereld stikt van de mensen, dan wordt de grote boze uitstoot door de veestapel gedaan. Poep op de stoep? Dat ligt aan de eigenaar en de hond heeft het...

Eenzame intimiteit in het holst van de nacht. Rivier, kronkelde naar de horizon, vroeger waar ik onbevangen was als onderdeel van het geheel. Net zoals mijn vader, in het verleden met de zigeuners, was ik de rivier gaan volgen met paard en wagen. Het werd een reis zonder eindbestemming. Van dorp...

"Hey Joe" roepen Filippino's vaak naar iedere blanke buitenlander "No Cano" roep ik terug als ze zich tot mij wenden; "Holland" Dat antwoord stelt hen teleur: De USA,hoe onbegrijpelijk ook, is voor vele Filippino's nog steeds het beloofde land. Vreemd blijft het: "Hey Joe" is...

Wanneer ik de wanhoop van de wereld in mij voel groeien omdat ik er mij luttele seconden werkelijk mee verbind, word ik bij het minste geluid in de nacht wakker en voel de angst voor wat ikzelf en mijn kinderen in deze chaos van het leven zouden kunnen vinden en meemaken. In mijn gedachten,...

En dan heb ik het niet over een tv-programma, gepresenteerd door een hitsig mannetje met teveel air. Tafelmensen, brallerige types met een boek of een nieuwe plaat voor de kop. Neen, mijn wereld draait door omdat ik een prinsesje in mijn armen mag houden. De wereld snaait door maar ik zie de...

Aan de lange straatweg Moleneind in Drachten kijken bedaagde muren blij verast. Ze zien weer de vaart, die zo'n halve eeuw geleden werd gedempt. Deze levenswijze gevels zagen in de jaren daarvoor vaartuigen vol turf en andere lading voorbij varen. Tijdens hun bestaan met boerenarbeid, behaaglijk...

God zag dat het goed was god bakte op een dag de aarde de zon en de maan en een heel klimaat en toen twee mensen en daar moeten we het maar mee doen sinds de bijbel, toen er de tweede wereldoorlog en begon er een nieuw tijdperk en er zijn nog nooit zoveel mensen op aarde geweest als nu dus een...

Slenterend op straat -zeg, zomaar tussen de bedrijven door groet de maan mijn schaduw in een land van echt nooit verloren wapent zich tot tanden- baggeren en buffelen tot het eind Zintuiglijke prikkels zoals horen, zien en lekker ruiken geven een gevoel van geil verlangen Doorgaande tijd...

Ik heb het even aangekeken, dacht dat het tij kon keren. Helaas, ik haak definitief af. Politiek gekonkel, 14 procent bijtelling voor gelukszoekers en een slachtofferrol voor daders op camera. Volgens kenners trekt de markt weer aan maar diezelfde markt is een speeltuin voor bomexperts, allah akbar...

Het geluk vermengt zich momentaan vaak met andere sentimenten; vooral in de terugblik is men gelukkig. De positieve elementen die de ervaring begeleiden borrelen op uit de brij, uit de soep van het leven als uit een destilleerkolf; de negativiteit zinkt naar de bodem vanwaar men haar niet meer op...

DE NIEUWE WERELD VOLGENS FOPPE Gisteren deed ik het nog, vandaag weet ik beter. Dit schiet me te binnen: een reclameslogan als ik 's nachts wakker ben van een nare droom over vroeger, want ik moet weer eens verhuizen al is het over twee jaar. Toen zette ik de computer aan met klassieke muziek...

Maandag, een verse stoma en jeugdreuma. Dinsdag, een hoofd dat kan maar een lijf dat weigert, een lijf dat niets meer kan maar rookt en zuipt. Woensdag, eigen klantjes, behoorlijk aanpoten maar het loont. Donderdag, dinsdag in de herhaling. Vrijdag, om de week kus ik de onzekerheid weg, een mensje...

Een jonge vrouw achter een kinderwagen, waar ze loopt maakt niet uit, ze heeft alleen oog voor de kleine. Verliefder dan een moeder op haar kind bestaat niet, voorbijrijdend kijk ik om naar dit lieflijk tafereel en weet daarna nog net een boom te ontwijken. De oude man op een bankje, scheef...

We moeten ontpolderen, of wat dat dan ook mag zijn. Iets met boeren wegjagen van vruchtbare landbouwgrond of zo. En zo en zoveel hectare van de aarde, let wel: onze aarde, laten onderlopen, een soort van teruggeven aan de zee. Nou ja zee, rivier eigenlijk. Want die gaat te snel stromen of zo,...

Steeds weer dezelfde koppen, of het nu de politiek betreft of de entertainment-industrie. De gemiddelde mediahoer is ook nog eens kleiner dan de gemiddelde medemens, compenseren is een kunst, kleine mensen trappen naar boven. Ik maak een godwin, Otto Stenzel stond aan de wieg van de Muppetshow....

Als GBJ Hilterman nog geleefd zou hebben dan had hij die toestand verontrustend genoemd. Hij zou zich afgevraagd hebben wat al die importmensen hier doen, 'kunnen we zelf dan niets meer' ? Rayonmeesters begaven zich afgelopen week op glad ijs, uiteindelijk reden ze in een wak. Verder ben ik...

Het leven, eerst zo licht als een vlinder .......is nu zo verschrikkelijk zwaar is geworden. Zwaar op verschillende manieren, de achteruitgang < de weg terug. De terugloop: We zijn te zwaar, er is geen geld genoeg meer, op enkele na dan? , we worden ouder, helaas niet wijzer. Ons eigen...

Het Westen zet zichzelf steeds meer buitenspel door interventies in brandhaarden waar het eigenlijk niets te zoeken heeft. Oosterse lentes zijn geen garantie voor democratie en ontkrachten de slagkracht van het Westen. Dictators worden verbannen, wat komt er voor in de plaats ? Waarschijnlijk...

Toen wij terug kwamen van vakantie was onze televisie kapot. Die oude vertrouwde beeldbuis had het begeven. Balen aan de ene kant, aan de andere kant was dat ook wel weer fijn. Nu hadden we een legitieme reden om eindelijk de zo gewenste flatscreentelevisie te kopen. Spaarcentjes tellen en de...

Dag in, dag uit passeren zij de revue. Gereserveerd als altijd. De bolide blinkt in de garage, de bankrekening gevuld. Maar voorbij hun waarheid ligt de wereld open. Pijnlijk broos, zo anders, zo warm, zo koud , zo gemeen en zo dichtbij. Dan doemen er plots beelden op van razernij. Zij stellen vast...

Deze wereld gaat in sneltreinvaart aan zichzelf voorbij, er is zoveel afleiding, dat maar weinigen in staat zijn tot echt menselijk contact. De techniek heeft de mensen niet nader tot elkaar gebracht, hoe men dat ook wenste, het is rampzalig ontaard in colossale vormen van hardnekkig narcisme....

Toen ik op de lagere school zat, had je melkpromotie op de televisie met Joris Driepinter als topheld, die iedereen wilde aanzetten tot het drinken van melk, maar liefst drie glazen melk per dag. Nu drink ik nauwelijks nog melk, maar destijds was ik een gehoorzame leerling van deze magische...

Ik begrijp het wel, er komen nog steeds meer auto's bij, steeds meer jongeren willen ook een rijbewijs en een auto onder de billen, de auto-industrie boert nog uitstekend, ondanks de wereldwijde crisis. Op je achttiende voor je rijbewijs gaan, het is een traditioneel cliché, maar het werkt nog...

Een buitje hier, een depressietje daar, we worden nat of steken een paraplu op. Maar niet in Pakistan, ondanks de jaarlijkse moesson hebben ze zoveel bomen gekapt dat men het bos niet meer zag. Een land op de helling en iedereen wilde aan de rivier wonen, dat gaat problemen geven, daar kan je je...

Vanuit de biografie over de Deense sprookjesverteller Hans Christiaan Andersen weet ik dat hij een zeer eenzaam mens is geweest, veelal op reis of beter gezegd op de vlucht voor kritiek van jaloerse dandy's, die hem op allerlei manieren wensten zwart te maken. Zo waren sommige sprookjes niet echt...

Wees nooit bang, want verraders zijn overal, als ongedierte, maar zij dienen niet de liefde, enkel de haat, die hen vroeg of laat zal treffen, zoals God geen valse gluipaards duldt. Makkelijke prooien kiezen zij als slachtoffer, laf als hyena's, maar zij vergeten dat daden van onrecht hun zielen...

Ik ben de pen voorbij en nog hameren de woorden op de tromvel van mijn lege brein, kan ik dan nooit ontkomen aan dat nare ritme, waar mijn genen in gevangen zitten? Waarlijk, ik beken, mijn dichterschap is een kwelling en een vermorzelend noodlot. De aanstormende woorden zijn meer vijand dan...

Onrustig water, opgezwiept door woelige winden, schuimende koppen en wuivend helmgras, daar strandt de zee op het zand, op het land, deinende duinen weerstaan de toorn van Neptunus. Eb en vloed, een immer weerkerend gebeuren, het houdt maar niet op. Ik denk dat ik de dag moet plukken, de aarde...

Ik snap de commotie niet, de wereld in rep en roer maar ik kom niets tekort. Ik ben de zo welbekende minimumlijer, zorgdragend verdien ik mijn natje en droogje, in het weekend komen daar, zwart, de krenten in de pap bij. Ik heb zo het idee, dat een en ander valselijk aangewend wordt om nare...