Alle inzendingen van ger van veen

Knecht. Hij is de knecht van de koning. De bochten van Alpe d' Huez doemen voor hem op. Hij heeft zijn meester sinds de eerste etappe uit de wind gehouden. Heeft hem zijn etenszakje aangeboden. Gaf hem zijn drinkbus. Zijn superieur is zijn god. De god naar het geld. Nu rijdt hij midden in het...

Een sprookje De man heeft de heuvel beklommen. Hij staat nu op de top met zijn aangezicht naar het noorden, waar hij vandaan komt. Hij wil terug naar zijn geboortegrond, maar kan niet. Hij gaat zitten en ziet het onbevlekte landschap. Ziet hoe hij gevormd werd in de streek van melk en honing. De...

Ze betraden met een wankele tred het café. Het leek of ze op eieren liepen. Ze namen plaats op de barkrukken voor de tap. De grote, een man met een pokdalig gezicht en een kalende vetkuif, sloeg met zijn vuist op de bar, ten teken dat hij wilde bestellen. De kleine, een man met sporen van een...

Wij kwamen in het door de zomer geteisterde bungalowpark. De hitte deed het bos veranderen in een paradijs voor kruipend en vliegend ongedierte. Vooral mijn lievelingsdier de wesp was uitermate goed vertegenwoordigd. Wij waren koud in onze bungalow, vroeger heette zo'n schraal stukje bouwwerk nog...

Het was die dag druk in het restaurant van Ter Meulen. Waarschijnlijk door het weer. Niet te koud, niet te warm, kortom; ideaal winkelweer. Ik haalde aan de balie een kop koffie en een kroket. Naast mij zat een oudere heer. Zodra mijn achterwerk op de triplex stoel rustte, sprak hij me aan....

Het jongetje drukt zijn neus tegen het raam. Het sneeuwt. De bloemen staan op de ruiten. Het jongetje kreeg niets van Sinterklaas, terwijl zijn vriendje na de verjaardag van de goedheiligman met een MP3-speler pronkt. Het jongetje had nog wel een winterpeen voor het paard achtergelaten, maar de...

De man is zijn land en zijn identiteit kwijt. ’s Nachts droomt hij van zijn land. Van de bergen en de dalen. Het betonnen plafond van zijn tweekamerflat transformeert hij tot de sterrenhemel boven zijn geboortedorp. Hij zou graag vrij willen zijn. Vleugels willen hebben om naar het geluk te...

Zomaar scheurde de aarde open, zomaar op een dinsdagmorgen in mei. De stad baadde in een brutale voorjaarszon. De eerste ontluikende bloemen glimlachten voorzichtig naar het verse gras. Dan gerommel, het geluid van een uitéénscheurende aardkorst. Gebouwen zakten als kaartenhuizen ineen....

Als ik goed kijk, zie ik hem staan. Zie ik de rijzige gestalte van de sterke man zomaar voor me opdoemen. Als ik over het strand wandel volgen zijn voeten me. Hoor ik de zandkorrels zachtjes knisperen onder zijn zware schoenen. Als ik in de duinen vrij met een prachtig meisje, priemen zijn ogen me...

Hij had in ver vervlogen tijden van die kabels op zijn armen. Zo’n wasbordborst. Een blik die iedere vrouw deed smelten. Zijn ogen, melancholiek en eerlijk, wenkten ranke figuurtjes. Als hij op het werk zijn torso ontblootte om de huid te bevrijden van het schurende katoen, waren zwoele blikken...

Zijn adem stierf ter plekke toen hij haar aanschouwde. Zijn hart klopte duizenden verkeerde kloppen toen zijn blik haar ogen ontmoette. Zijn ziel dreef af naar de hemel toen hij in het blauw van haar ogen keek. Haar middel, haar borsten, haar dijen… het maakte hem zwak. Afhankelijk. En zij… zij...