Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Driehoeksrelatie in Lewenborg

Het huis was een ruime flat in de naargeestige buitenwijk Lewenborg van Groningen. Ik woonde er samen met mijn neef Johan, zijn vrouw Khadija, hun zoontje Samir en mijn poes Alf. Er was hasj, er was whisky en wijn. Khadija vond mij sprekend op André Breton lijken en daarom kocht ik een hoed in hartje Groningen, al had ik daar nauwelijks geld voor. Die hasj en wijn was al buitensporige luxe, maar we vlogen als opgejaagde dieren van hot naar her, met onze zielen onder onze armen.

's Nachts broeide het van de erotiek en Khadija sliep om en om bij haar minnaars, al gebeurde het ook wel dat we flink stoned in de huiskamer flikvlooiden. Ik sprak Engels met Khaddija en we communiceerden in poëtische beeldtaal. Van hun Franse, rappe gebabbel verstond ik maar amper iets. Ik douchte samen met Khadija, terwijl Johan met een duistere blik naar ons keek. Ik vond het mooi om al zittend haar in te zepen.

Duurde het een maand, twee maanden, ik weet het niet. We liepen met een winkelwagen boordevol lege drankflessen naar de trieste supermarkt om ze voor volle flessen in te wisselen. Als zwangere vrouw had Khadija grote melkborsten en zat ze tegenover mij bij de Chinees, terwijl mijn zigeunerinachtige vriendin Monique haar in schoonheid overtrof. Daar ergens heeft de toverkol mij het hoofd op hol gejaagd. We bezochten nog het geboortehuis van Slauerhoff, waardoor Monique te laat kwam en die relatie kelderde en verongelukte.

Op een nacht trapte Johan een ruit kapot en kookte hij van woede. 'He wants to kill us!', fluisterde zij. Het leek wel een driedubbele psychose, die elk moment kon exploderen. Ik vluchtte naar een lullig café, waar ik een fles Alteweintradition voor het dubbele van de prijs kocht. Een man met één been nam me mee naar zijn huis, waar hij mij trakteerde op het roken van cocaïne, ondertussen mijn beursgeld stelend. In de vroege ochtend fietste ik midden op de snelweg terug naar het crisishuis. Ik was in paniek en ik huilde. Khadija bereed me. Zij besloten weg te gaan. Het literaire, erotische experiment was voorbij. Drie krankzinnigen hadden zich volop uitgeleefd en wieweet waar het voor diende. Zij gingen via Stiens terug naar Parijs.

Ik keerde in mijn eentje terug naar Lewenborg, waar ik Alf aan mijn boerderijtante mee gaf. Ik keek naar de ravage en de plekken waar het allemaal gebeurd was. De bezorgde onderbuurvrouw ontpopte zich als een maatschappelijk werkster. Ik ging met hangende pootjes en zwaargecrasht terug naar mijn ouderlijk huis. Op een huurkamer aan een doodlopende weg in Harderwijk startte ik opnieuw.

Schrijver: Joanan Rutgers, 28 mei 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.2 met 5 stemmen 339



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
29 mei 2015
'Als zwangere vrouw...' is een flash-back van een tijd voor Lewenborg, toen hun huwelijksfeest bij een Chinees restaurant in Leeuwarden werd gevierd. Ik heb dus geen zwangere vrouw zittend ingezeept.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
28 mei 2015
Heftig verhaal, Joanan. Driehoeksrelaties, vrije liefde, een mooi ideaal als het in openheid en eerlijkheid kan; maar net als in jouw verhaal, werkt het maar zelden.
Een mooi beeld roep je op: een zwangere vrouw zittend inzepen.
Een schilderij dat nog moet worden gemaakt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)