Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Liefde op het eerste gezicht.

Jaren later gingen mijn ouders en mijn broer op vakantie, wat we al vaker deden. Naar het vakantieoord te Putten, een saai christelijk vakantieoord. Ik heb er nog een foto van, tjonge, wat zag ik eruit, zonder make-up en mijn broer nog een jonkie, ha!
Ik moest bij mijn ouders slapen, bah, en mijn broer mocht in de jeugdafdeling slapen. Wát heeft hij geboft!
Want mijn vader had de eigenschap om zijn zweetvoeten buitenboord te 'luchten' , en daarbij snurkte hij de bomen van het bos, er was veel bos. Denenbomen, pff!
Mijn moeder klaagde over de wespen, die over haar heen vielen, tja..

Dus de eerste ochtend stond ik gebroken op van al dat gezeur.
Om acht uur werd men geacht om naar het ontbijt te gaan..
Een gezellig tafeltje gedekt voor ons en we schoven aan.
Het ochtendgebed werd uitgesproken door de leider van het vakantieoord en we konden eten. (Amen)
Ik smeerde mijn broodje en keek even naar de overkant, waar ook een gezinnetje zat. Ik zag die ene jongen en kon mijn ogen er niet vanaf houden. Toen gebeurde er iets in mij, ik staarde en staarde tot het mij duizelde..
Mijn broer zag mijn gezichtsuitdrukking en vroeg mij of ik geen honger had, want ik smeerde nog steeds het zelfde broodje.
'Gaat je niks aan, sst.' , wat bij hem al voldoende was, ach ja.
Ik was zwaar verliefd en kon er niet mee omgaan, vooral niet naar mijn ouders toe. Ik was dertien en 'die jongen' was zestien. De hele dag was voor 'hem' , want ik wist zijn naam nog niet en durfde dat ook niet te vragen..
Er werden fietstochten georganiseerd en ik deed daar aan mee.
Notabene fietste ik naast 'zijn' broer en dat vond ik wel leuk! (achteraf hij ook) , dus ik vroeg hem uit over alles en dan ook alles!
Tijdens het fietsen hoorde ik 'zijn naam' . Ik houd deze naam even geheim, vanwege geheimhouding.

Elke ochtend aan het ontbijt werd voor mij een plaag, omdat ik 'hem' weer zag, in de wetenschap dat mijn broer er op lette, zéér irritant!
Ik liep vaker weg van het ontbijt om me te luchten, pff..

Toen werd er een soort zoektocht gehouden in het donker.
We moesten in een geblindeerde bus gaan zitten en wie kwam er naast mij zitten..? HIJ! En tijdens het rijden sloeg HIJ een arm om me heen, ik was verkocht en wist op dat moment niet meer wie ik was en waar ik was, het duizelde me overal, waar dan ook. Ik ging tegen hem aan liggen en onderging een WONDER, zonder ophouden..
Hij zoende mij, hij kuste mij, het donderde door me heen.
Het is eigenlijk een gevoel wat ik niet kan beschrijven, er stroomde zoveel liefde door me heen..

Ik wist zeker dat dit LIEFDE op het eerste gezicht was en dat heb ik nooit maar dan nooit in mijn leven verder meegemaakt.

Het is op een gruwelijke wijze kapotgemaakt door mijn vader.

Wordt vervolgd.

Schrijver: Alida Booij, 5 juni 2015


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.3 met 3 stemmen 181



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
5 juni 2015
Vaders zijn vaak de oorzaak van het kapot maken van ware liefde van hun dochters.
Mijn tip: Neem die bezitterige, quasi-beschermende egoïsten niet meer serieus!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)