Op de Havo in Heerenveen
Het imposante schoolgebouw bestaat niet meer, maar het stond naast het winkelcentrum van Heerenveen. Het was een Pabo met een Havo-afdeling. Ik heb er drie jaar les gekregen, zonder een diploma te behalen.
De leraar Nederlands ontdekte, dat ik een domineeszoon was, waardoor hij steevast 'godverdomme' in zijn zinnen plaatste, wanneer hij tegen mij sprak. Hij was niet veel ouder dan zijn leerlingen en hij vond dat Oliver B. Bommel ook literatuur was en hij las een dik boek over Slot Loevestein. Op een dag kwam hij met een blauw oog en een kapot brillenglas met een pleister op school. Hij was dronken geworden in café De Reade Swetser, waar markante figuren kwamen, zoals zeelieden, die in hun blote kont dansten en bepoederde, zwaaropgemaakte struisvogeldames met dikke, getatoeëerde memmen.
Er was ook een leerling met een fors postuur, die met een zijspanlegermotor naar school kwam. De leraar Nederlands was de enige die hem uit de klas durfde te sturen. Aan de muur hing 'Aan Rika' van Piet Paaltjens op posterformaat, waar Drs. P zo'n mooie reactie op heeft gedicht.
De leraar Aardrijkskunde zag me staren naar de bomen en hij zei: 'Zie je al die kronkels, zo is het leven, jij komt er wel!'. Hij bezocht geregeld een vriend in de gevangenis in Leeuwarden. Hij was tegen gevangenisstraf, net als ik.
Schoolvriend F. gaf me in een pauze voor het eerst enkele trekjes van een joint en dat kwam flink aan, waardoor ik bij de biologieles steeds in een deuk lag. Ik zag in alles erotische bedoelingen, in wat de lerares zei en in haar mimiek. Ze vroeg me om er mee te stoppen, maar dat ging gewoon niet, waarna ze mij eruit stuurde. Het was een zeer sexy geklede lerares uit Dokkum en wanneer ze dichtbij kwam, dan kreeg ik het Spaans benauwd van het te onderdrukken testosteron. In mijn erotische dromen vree ik met haar in een zijlokaaltje, waar allemaal glazen buisjes en potten stonden. Ook wel in de schoolbank, terwijl de directeur ons betrapte.
Die directeur had een grote kamer, die mistig van de pijprook was en waar de gordijnen zelfs in de zomer gesloten waren. Mijn vader had er ook met de directeur gesproken, omdat ik bevriend was met J.W., die het enfant terrible van de school was, anarchist, nihilist en punker. Ik moest mijn vriendschap met hem stoppen, volgens de directeur en mijn vader, omdat het anders slecht met mij zou aflopen. Ik was woedend en ik ben dan ook gewoon met J.W. bevriend gebleven, met wie ik vaak spijbelde en in de kroegen boomde over literatuur en de kapitalistische maatschappij. Door hem las ik 'Opwaaiende zomerjurken' van Oek de Jong en 'Ivoren Wachters' van Simon Vestdijk. Door hem ontdekte ik OMD, Camel, Joy Division en Siouxie and the Banshees.
Hij was bang voor een pijnlijke dood door een atoombom van de Russen, waardoor hij zelfdodingspillen van zijn oom, die apotheker was, had gejat. Het doemdenken was in die tijd in volle gang. Mijn vader gebruikte zijn schoolkrantverhaal over zijn doemdenken in een preek. Best aangrijpend gebracht. Ik denk dat hij is omgepraat door die dikke bullebakdirecteur.
Er waren twee jongedames, die ik om te smullen vond, een Indonesische en een Hollandse met blond haar. Ze waren ook nog eens vriendinnen en in mijn dromen kon ik maar niet uit hen kiezen. Dus droomde ik maar van een trio op het toilet. Ze waren perfect en volslank met de heerlijkste rondingen. Veel beter dan de biologielerares. Van alle leerstof op die mesjokke school herinner ik mij hen het beste. Mijn oudste broer ontmoette jaren later die Indonesische schoonheid, maar het kwam niet tot een hereniging. Raar, man, je bent haar destijds nauwelijks opgevallen, wat denk je wel?...
Geplaatst in de categorie: geschiedenis
Op de Havo in Heeren
118
Geef je reactie op deze inzending: