Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Ruud

24.

Ruud is een lieve jongen. Hij komt uit een hecht en liefdevol gezin. Zijn ouders zijn rustige, vriendelijke mensen. Eigenlijk zou ik me bij hen op mijn gemak moeten voelen.

Als we elkaar nog maar een paar weken kennen, word ik al uitgenodigd om bij zijn familie Sinterklaas te vieren. Wij vieren thuis ook Sinterklaas, maar dat gaat meestal wat nonchalant en onverschillig.
Na afloop van het bezoek aan school komen Sint en Piet bij mijn ouders uitblazen en daar hoort vanzelfsprekend een borreltje bij. Van de eerbiedwaardige bisschop blijft weinig over.
Als het heel gezellig wordt, schiet pakjesavond er wel eens bij in.

’s Avonds haalt Ruud me op met de auto van zijn vader. Ik heb een cadeautje voor hem en een bos bloemen voor z’n moeder meegenomen.
Tot mijn verbazing hebben ze allemaal (zijn twee broers en zijn ouders) een cadeautje voor mij. Compleet met gedicht en surprise! Ik weet niet wat me overkomt. Het zweet breekt me uit. Al die aandacht, ik ben het niet gewend en vind het verschrikkelijk.
En ze gaan zo leuk en respectvol met elkaar om. Z´n vader eist niet alle aandacht op. Niemand heeft het hoogste woord. Er wordt niet te veel alcohol gedronken. Ze maken grapjes en ze hebben aandacht voor elkaar. De broers plagen elkaar, maar niet op een gemene, kwetsende manier.

Als zijn broers mij een beetje speels plagen, klap ik dicht. Ik weet me geen houding te geven.
Met een rood hoofd zit ik verstijfd op de bank en zeg geen woord. Zelfs eten lukt niet. Van nervositeit krijg ik geen hap door mijn keel.

De volgende dag geef ik Ruud de cadeautjes terug en maak de verkering uit. Hier kan ik echt niet tegen. Dit trek ik niet. Ruud reageert verbaasd en begrijpt er niets van. Hij is verdrietig.
Dat is ook weer niet mijn bedoeling. Ik wil hem geen pijn doen, dus blijft de verkering aan.

Zijn moeder is een hartelijke vrouw, die mij volledig accepteert als vriendin van haar zoon. Ze denkt dat ik alleen maar wat verlegen ben en doet haar best mij op mijn gemak te stellen.
Soms hoor ik haar tegen haar zoons sissen dat ze het mij niet zo moeilijk moeten maken en een beetje met rust moeten laten.
Voor mijn verjaardag heeft ze als verrassing een paar zomerjurkjes gemaakt. Ze gaat er van uit dat ik mee ga op vakantie naar Spanje met de hele familie. Ik ben heel blij met de jurkjes en waardeer alle aandacht en liefde enorm, maar het is me te veel. Ik kan niet tegen dat gezellige familiegedoe. Ik klap dicht en word er nerveus van.

Uiteindelijk verbreek ik de relatie. Hoe lief en leuk ik Ruud ook vind.

Schrijver: Lone Wills, 27 juni 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 2 stemmen 266



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
27 juni 2015
Ik dacht meteen aan 'Too much love can kill you' van Queen. Jij bent zo weinig echte liefde gewend, dat een overdosis natuurlijk averechts werkt. Zoiets moet je met kleine stapjes opbouwen. Meteen mee op vakantie naar Spanje is op zich ook wel erg hyper en al te close. Dat je op Ruud viel, hoeft nog niet automatisch te betekenen dat je zijn hele familie er maar bij neemt. Dan kun je beter alleen zijn en niet onnodig gekwetst worden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)