Autobiografieen

Ik ben in de voor-rouw

Warempel zonder een rouwkaart gezien te hebben, ben ik in de rouw, zonder een overlijdensbericht ben ik bijna in het zwart gekleed, zonder een condoleanceregister getekend te hebben, ben ik bedroefd.

Ik las op www.nederlands.nl dat Johan ermee wil stoppen, te weinig bezoekers, t.o.v.een aantal jaren geleden...mijn eerste reactie was 1 april, maar het is geen april en ook geen grap.

Waar moet ik nou met mijn beweringen, columns autobiografieën heen? Waar moet ik heen met mijn kreten? Deze rouw-kreet leg ik neer, een kaart hoef ik niet te kopen, een lijk ligt er niet in de kist, maar dit is zo mogelijk nog erger...

Een diep bedroefde An Terlouw

Schrijver: An Terlouw, 18 september 2015

An.terlouw

casema.nl

Geplaatst in de categorie: rampen

Rouw

3.3 met 6 stemmen

149

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 23 september 2015; Hoho, An, niet overdrijven, er zijn altijd nog tig andere schrijfsites, al zijn die natuurlijk wel van veel mindere kwaliteit, ze zijn er. Ik was en ben nog hoogst actief op Nederlands.nl en ik voelde/voel me als een goudvis in een ruime vissekom hier, maar als de stekker eruit gaat, dan neem ik aan dat dat uit overmacht gebeurt en niet uit plotseling opgekomen desinteresse. We hebben nooit een werkcontract ondertekend, we deden het uit vrije wil en uit innnerlijke noodzaak, maar als de baas zegt 'stoppen', dan hebben we ons daar bij neer te leggen. De fabriek gaat sluiten en de werknemers druipen af. Hoe vaak gebeurt dat niet en nu overkomt dat ons. Drink een stevige borrel en start opnieuw. Het betekent niet het einde van je schrijftalent!...

Geef je reactie op deze inzending: