Rampjaar
Subtitel: Valse getuigenis
Exodus 20; Leg over een ander geen valse getuigenis af.
'Kwalijk heb ik het haar nooit genomen/mogen nemen, maar jammer blijf ik het vinden tot het voor eeuwig donker wordt'.
Precies 25 jaar geleden hield mijn leven op - niet mijn bestaan. Sindsdien worstel ik voort. Streed ik, tot het moment van 23 jaar geleden, toen zij (in overleg met anderen?) tot de conclusie was gekomen dat zij mij moest laten vallen en moest gaan voor slechts haar eigen geluk; van het donker naar het licht. Voor haar althans.
Voor mij was op dat moment slechts het tegenovergestelde het geval. Ondergetekende moest zich in de duisternis handhaven. Staande houden en doorgaan. Mij is het in de loop van de jaren daaropvolgend allerminst slecht gegaan. Geenszins slecht, maar anders. Niet per se anders in de zin van slechter of beter, maar eerder fulminant in verscheidenheid. Hierin ben ik geen uitzondering daar ik terdege besef dat meer (nog jonge) mensen met Het Kwaad worden geconfronteerd. Iets zodanig duivels met gevolgen die levenslang zijn. Een deel van mijn vrijheid is afgenomen door gevangenneming van zowel mijn hart als hoofd door die krachten van buiten. Als klap op de vuurpijl, overigens allesbehalve een mooi eind, kreeg ik mijn congé. De tussenliggende tijd beslaat een periode van 10 jaar, een decennium van tegenstrijdigheden, winst en, helaas, opnieuw verlies.
Inconsistentie door een overmacht aan leugenaars.
Drie bezijden-de-waarheid sprekers tegen één oprechte is een verloren zaak voor de Waarheid. Mijn winst bestond uit een geldbedrag dat ik betrekkelijk snel en goed heb uitgegeven, daar ik geen pecunia met ongeoorloofde bestrijdingsmiddelen op mijn rekening wilde hebben staan. Mijn verlies bestond uit het feit dat ik als betrekkelijk jonggehandicapte enige tijd zonder betaald werk heb gezeten. Weliswaar de 17 ruim gepasseerd, maar pas 23 jaar oud.
Inmiddels ruim twee keer deze leeftijd heeft de geschiedenis van toen direct of indirect nog immer invloed op mijn leven. 'k Heb van mijn arts destijds te horen gekregen dat dit levenslang zal zijn. Eigenwijs als ik toen was en volgens sommige mensen immer zal zijn, zei ik het tegendeel te gaan bewijzen. Correctie: 'k heb het niet gezegd, maar slechts gedacht. Uiteraard heeft mijn arts gelijk gekregen. Betrekkelijk jong met wilskracht tegen de medische ervarenheid; hoewel het doorzettingsvermogen allerminst is verdwenen, heeft dit het wel tegen gedegen ervaring afgelegd. 'k Moest gedevalueerd verder, hoewel ik de fysieke strijd had gewonnen.
De mentale bleek niet in mijn voordeel te kunnen worden beslecht; alleen door afsterving is een belangrijk deel van mijn leven vernietigd. Dood is dood en iets wat levenloos is, wordt nooit meer nieuw leven ingeblazen. Dode hersencellen worden nimmer meer levende, hoe graag neurologen en hun operatietafelklanten, 'k was en ben er helaas zelf al 25 jaar één, dit ook zouden willen bewerkstelligen. Mijn titel van deze beschouwing is wat dit betreft alles zeggend.
Gelukkig hebben de afgelopen kwarteeuw ook zeer veel positieve zaken de revue gepasseerd; wanneer ik deze bij nader inzien afweeg, zijn deze uiteindelijk in mijn voordeel. Dat ik na 25 jaar deze conclusie uiteindelijk kan trekken, geeft genoegdoening. Voldoening in de zin van gepaste wraak; repercussie zonder dat ik, in tegenstelling tot de wijze waarop zij hebben gehandeld, onwaarheden spreken, ofwel liegen, ook maar één van de geboden heb overtreden...!
Zij daarentegen schonden, traden met voeten het 9de gebod dat luidt:
LEG OVER EEN ANDER GEEN VALSE GETUIGENIS AF...!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: misdaad
afleggen
179
Geef je reactie op deze inzending: