Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Achter de muziek aan…

36.

Ruud komt uit een liefdevol gezin. Zijn moeder is Indisch en familie is belangrijk voor haar. Iedere zondag wordt er uitgebreid gekookt en komen er ooms en tantes over de vloer die allemaal blijven eten.
Soms blijven er tantes logeren. Zoals tante Maart. Tante Maart komt uit Den Haag. Ze is een chique Indische dame. Ik vind haar interessant en kan eindeloos naar haar kijken en naar haar luisteren.
Ook verjaardagen worden uitgebreid gevierd. Een verjaardag “vergeten” zoals door mijn ouders bij mij vaak gebeurt, is bij Ruud thuis ondenkbaar.
Dus wanneer ik jarig ben, vinden Ruuds ouders het niet meer dan normaal om langs te komen. Ik woon net als Ruud nog thuis.
Door mijn ouders worden ze hartelijk ontvangen. Er is taart en mijn moeder heeft zelfs gezorgd voor lekkere hapjes.
Meester laat zich van zijn allercharmantste kant zien. Onderhoudend en geïnteresseerd. Hij doet alsof het bezoek voor hem komt en het zijn verjaardag is.
Het is niet meer dan een toneelstukje.
Het is verwarrend, pijnlijk en zelfs walgelijk om te zien hoe Meester mijn vriendje Ruud inpalmt en met z’n nepcharme “mijn bezoek” om z’n vinger windt
Ik weet me met de situatie geen raad. Van pure ellende en uit onmacht loop ik weg.
Terwijl anderen mijn verjaardag vieren, verstop ik me in de schuur. In een hoekje bij mijn fiets.
Ook al was ik van plan geweest Ruud te vertellen over mijn vader en hoe het er normaal gesproken thuis aan toe gaat en de dingen die Meester doet, ik kan het nu wel schudden.
Niemand gelooft mij. Zo’n leuke vader…

Als Ruuds ouders een paar weken later 25 jaar getrouwd zijn en dat vieren in een zaaltje met familie en vrienden vlucht ik ook weg.
Al die gezelligheid, al die mensen en al die aandacht en drukte, het is overweldigend. Ik kan het niet aan. Ik ben bang dat ik gek word en verstop me tussen de jassen in de garderobe. Ik heb geen idee wat er aan de hand is. Ik weet alleen dat ik heel erg bang ben en bezig ben gek te worden en daar schaam ik me diep voor.
Met al mijn kracht moet ik er voor zorgen dat ik helder blijf en mijn verstand bij elkaar blijf houden.
Niet uit mekaar vallen en ten onder gaan.

Op een gegeven moment staat Ruud z’n vader voor me, terwijl ik met mijn hoofd gebogen tussen de jassen sta. Hij is op zich heel lief voor me en vraagt op bezorgde toon wat er aan de hand is. Daar kan ik geen zinnig antwoord op geven. Hij geeft me zijn huissleutels en zegt dat ik maar naar hun huis moet gaan. Mijn ouders zijn niet thuis, die zijn naar Texel.
Als iemand vraagt waarom ik wegga moet ik maar zeggen 'dat ik achter de muziek aan ga'.

Terwijl ik weg loop, besef ik dat ik het weer bewezen heb. Meester heeft gelijk. Ik ben degene die niet spoort. Op mijn eigen verjaardag me verstoppen achter in de schuur. Op een feestje me verstoppen tussen de jassen in de garderobe. Wie doet zoiets?

Schrijver: Lone Wills, 28 februari 2016


Geplaatst in de categorie: verjaardag

4.0 met 6 stemmen 359



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)