Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Oma, deel 2

Tring, de telefoon, aan het nummer zie ik dat het bekend is, dus zeg ik mijn naam niet. Oma? Ja lieverd vertel eens hoe was je dag? Nou oma, ik probeerde je gisteren ook al te bellen maar je was in gesprek.

Tja lieverd, dat kan, ik had iemand aan de telefoon die erg verdrietig was en dan kan ik natuurlijk niet eventjes zeggen: stop nu even met verdrietig zijn want ik moet mijn kleindochter bellen.

O, zegt ze waarom was ze verdrietig dan, na eventjes op mijn lip gebeten te hebben besluit ik haar een deel te vertellen: weet je lieverd, ze was zo verdrietig omdat ze niks te eten in huis had, de koelkast leeg, geen brood of zo in huis, dan word je wel verdrietig hé?

Ja zegt ze, en gaat over tot de orde van de dag, ik natuurlijk ook en vraag: hoe ging het op school gisteren? Ik heb sorry tegen de juf gezegd, zegt ze.
Maar ik moest met de pauze toch binnen blijven, tja lieverd, dat is eigenlijk wel logisch hé?

Je kreeg de straf omdat je brutaal was, en het is mooi dat je excuus gemaakt hebt, maar ze had je tenslotte al gezegd dat je binnen moest blijven.
Want stel: dat andere kinderen dat ook gehoord hebben, die denken dan meteen: als ik sorry zeg, vergeet juf de straf wel en zo moet het niet hé?

Nee zegt ze, maar oma, ik heb wel mijn rekenschrift gevonden (dat was ze kwijt en werd daar een tikkie boos om de dag ervoor waarbij de juf het moest ontgelden) ohhh dat is mooi, waar lag het?

Een schaterlach klinkt door de telefoon: in mijn rekenboek oma, pfff da's best een beetje dom natuurlijk. Ik zeg: oma gaat voor jou iets schrijven, dat je nu eventjes het domste kind bent van 2016, dan mag je dat lezen als het op de site staat.

Oma, je schrijft toch geen domme dingen over mij hé? Ik zeg: lieverd, het leven bestaat uit vallen en opstaan, daarmee bedoel ik niet dat je op je snoet valt en weer overeind komt, daarmee bedoel ik: dat je door fouten (vallen dus) leert (opstaan dus) en dat hebben gelukkig alle kinderen.

We praten nog over andere leuke en minder leuke dingen, geven elkaar een dikke smakkerd door de telefoon en hebben vervolgens een wedstrijd wie het laatste gedag zegt....want afscheid daar heeft ze net als oma, moeite mee...

Welterusten lieve meid, ik hou van je: ik hou ook van jou oma en ik mis je, ik jou ook prinses van me. Slaap lekker- dag oma, daaag oma, daaaaag.
Mijn kleindochter, mijn trots mijn oudste lieveling.

Waarbij natuurlijk haar zus en broer niet vergeten worden, maar ze is en blijft de oudste kleindochter.

Schrijver: An Terlouw, 9 maart 2016


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.2 met 5 stemmen 91



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
11 maart 2016
Een liefdevolle interactie tussen je kleindochter en jou. Persoonlijk geloof ik allang niet meer in het nut van straf (vergelding), want dat werkt vaak averechts en op zich mensverstikkend. Ik geloof in acute en duurzame vergeving. Het is algemeen bekend dat gevangenisstraf ook niets oplost. Zelfs de wrok en de vervreemding verergert. Ik wijs nogmaals op het baanbrekende schrijfwerk van de Duitse psychiater Alice Miller.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)