Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Het enorme verschil

Vakantietijd en tja die moet tegenwoordig worden doorgebracht op vaak heel mooie prijzige locaties. Op het moment dat er wat foto's via de social media (waar ik ook bij hoor) voorbijkomen, denk ik ineens terug aan de vakanties van toen. Niet dat er nou zoveel sprake was van echt vakantie vieren, welnee...in mijn jeugd was je al blij dat je naar het plaatselijke openluchtbad mocht, want die uitspatting kostte maar liefst een heel kwartje per persoon, groot of klein.

Natuurlijk mocht ik uit logeren, bij tantes of bij ooms en tantes die op een groot schip voeren, zalige tijd was het en als de weken om waren en ik weer naar huis moest, had ik moeite met het thuisregime, want vakantie is heel iets anders dan gezellig logeren, nietwaar?

En als er in een gezin meerdere kinderen waren, dan moest er best gerekend worden, zoveel is zeker. Voor de rest was de jeugd thuis, buiten, tenten bouwen met oude lakens tussen de bomen, spelletjes doen, kortom, we speelden buiten.

Voordelige vakanties, met af en toe een echte uitspatting in de vorm van een dagje naar het strand en levendig verfikt na een gezellig dagje zon, zee en zand weer op huis aan. Men wist nog niks van insmeren en zo had je dagen plezier (pijnlijk dat wel) van dat ene dagje strand.

Toen ik zelf koters had, was de vakantie niet echt uitbundig, maar er waren wel vakanties bij zoals het huren van een huisje voor drie weken. Het hebben van een caravan, ofwel het verleggen van je huishouden, want hoe leuk het ook was, je maakte schoon op beide plekken...inpakken, uitpakken, boodschappen doen etc. ect.

De talloze vakanties die er nu zijn, zijn net zo talrijk als toen, maar het lijkt wel alsof elk vrij moment moet worden besteed aan speeltuinen, overdekte speeltuinen, speelparadijzen, speeltoestanden en alles wat ermee te maken heeft. Ik begrijp best dat het kroost bezig gehouden moet worden, maar begrijp dus echt niet waarom dit zo giga-vaak moet gebeuren.

Ligt dit aan mij? Natuurlijk ligt dat aan mij, want de tijden veranderen en de behoeften van de kinderen zijn anders dan toen mijn kids klein waren en zeker toen ik zelf klein was, want jawel dat was ik ook...

Maar toch denk ik wel eens, bij het zien van al die vakantiereclames wauw, dat zou ik ook wel willen en nu; nu kan het niet meer...heb ik toch wat gemist...

Schrijver: An Terlouw, 1 mei 2016


Geplaatst in de categorie: vakantie

3.5 met 4 stemmen 85



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
2 mei 2016
Nee, An, je hebt niets gemist, omdat het geluk niet schuilt in verre reizen en spectaculaire vergezichten, maar simpelweg in het gelukkig kunnen zijn van het hart, wat best simpelweg dichtbij kan zijn en echt geen megabedrag hoeft te kosten. Je neemt altijd je hart mee en als je die niet op de meest dure locaties kunt openen, dan heb je werkelijk niets aan je peperdure vakanties. Harten die bij een simpel liefheersbeestje op hun handen al warm lopen, zijn werkelijk de koning te rijk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)