Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Zo’n leuke verjaardag.

40.

Hoewel ik aan de buitenkant redelijk normaal blijf functioneren gaan de sekspraatjes met Beerda (de personeelschef van het Belastingkantoor) me niet in de koude kleren zitten.
Het gaat niet goed met me. Daar kan ik op een gegeven moment echt niet meer omheen.
Volgens de huisarts ben ik overspannen en moet ik het een paar weken rustig aan doen.
Daar durf ik op m’n werk niet mee aan te komen. Als ik me ziek meld vanwege overspannenheid moet ik naar een bedrijfsarts en die gaat vast en zeker vragen stellen.
Ik kan niet vertellen over de sekspraatjes van Beerda en z’n dreigementen met strafoverplaatsing en ontslag. Nee, dat is onmogelijk. Niemand zal mij geloven.
Het enige dat ik er mee bereik is mijn eigen ontslag.

In plaats van me ziek te melden besluit ik vakantiedagen op te nemen. In de krant zie ik een advertentie voor een busreis naar Benidorm. Vertrekdatum 15 april, mijn verjaardag.

Mijn verjaardag was als kind een pijnlijke en moeizame dag. Mijn ouders vergaten vaak mijn verjaardag of ze hadden die dag plotseling iets anders. Mijn vader kon de datum maar niet onthouden. Soms werd er de volgende dag nog snel en lacherig een beetje aandacht aan besteed, maar soms ook niet.
Op een gegeven moment “vergat” ik zelf ook maar mijn verjaardag. Dat was wel zo makkelijk. Geen verwachtingen, geen teleurstellingen. Ik deed er een beetje stoer en nonchalant over alsof het mij allemaal niets kon schelen. Om het kracht bij te zetten “vergat” ik ook maar meteen de verjaardag van mijn zusje. Als iemand er iets van zei of naar vroeg haalde ik m’n schouders op en zei dat ik niet van verjaardagen hield en het totaal onbelangrijk vond. Dat was minder pijnlijk en beter te verdragen dan de gedachte dat ik er voor mijn ouders niet toe deed en dat mijn verjaardag hen onverschillig liet.

In de bus zit ik als enige jongere tussen voornamelijk oudere echtparen. Tegen de avond zijn we in Parijs en daar stoppen we op een grote parkeerplaats. Aan de ene kant uitzicht op de Eiffeltoren en aan de andere kant de ondergaande zon. Ik vind het prachtig. Het maakt indruk op me. Ik ben nog nooit in Frankrijk geweest en de Eiffeltoren ken ik alleen van plaatjes. Het doet me goed om even weg te zijn van alles. De mensen in de bus zijn aardig voor me, ook dat doet me goed.

Als ze horen dat ik jarig ben gaan ze met z’n allen voor me zingen. Een paar vrouwen kopen zelfs een cadeautje voor me bij de kiosk. Een reep chocolade of een zakje snoep.
Een paar Franse jongens die in de buurt aan het voetballen zijn beginnen ook luid voor me te zingen. Van hen krijg ik een fles wijn.

Onze twee buschauffeurs worden uitgedaagd voor een potje voetbal: Frankrijk-Nederland. Spontaan doen een paar mannen uit de bus enthousiast mee. Ik geniet van de vrolijkheid en de ongedwongen sfeer.
Als we weer vertrekken zwaaien de Franse jongens ons uitbundig uit.
Ik heb nog nooit zo’n leuke verjaardag gehad.

Schrijver: Lone Wills, 2 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: verjaardag

4.4 met 7 stemmen 212



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
3 augustus 2016
Ik ken je publicaties. Als iemand een leuke verjaardag op haar 40-ste heeft verdiend, dan ben jij dat voorzeker. Fantastisch dat die verre onbekenden je volop in de felicitatie-schijnwerpers hebben gezet.
Volgend jaar Londen, Dublin of Rome?...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)