Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Mijn favoriete kater

In het donkerte van een onbestemd land was een dichter opgestaan, die mij herkende van een gedichtensite. Ik had het te druk om hem te antwoorden, want hoe had hij mijn bestaan kunnen achterhalen, terwijl niemand wist dat ik in werkelijkheid bestond. Ik besloot het wat tijd te gunnen en schreef ondertussen een mailbericht aan een goede vriend van mij, die al twaalf jaar ziek was.

“Beste Berend,

De bezorger van de Vomar is hier gisteren geweest, ik heb voor 9 dagen eten in huis. Ik was in het totaal een kwartier tijd kwijt aan het boodschappen doen. 10 minuten bestellen en betalen en vijf minuten bezorgen.
Verder heb ik niet zo heel veel te melden. Ik kan niet meer zo goed tegen steeds dezelfde gesprekjes. Ik ben druk bezig met allerlei dingen en met contacten leggen.
Ik heb meer emoties bij mannen die wat jonger zijn dan ik, maar ik weet inmiddels ook dat ik er niet al te veel van moet verwachten. Wel heel lief dat ze zo openhartig zijn over hun seksuele identiteit en dat aan mij durven toe te vertrouwen.

Hou je taai.
Liefs,
Bjarne“

Ik had mijn zieke vriend en voormalige buurman een mailbericht gestuurd. Ik had hem al dagen niet gesproken omdat ik niet meer tegen steeds weer dezelfde telefoongesprekjes kon.
Hij liep dan te klagen over zijn ziekte, terwijl ik op de achtergrond het lieftallige gemiauw van mijn favoriete kater hoorde. Hij was al jaren ziek, ik kreeg mijn favoriete kater nog nauwelijks te zien. Ik mistte het geknuffel met mijn allerliefste diertje. Ik wilde altijd weten waar hij had geslapen, en hoe vaak hij naar buiten ging. We hadden een innige vriendschap, het diertje en ik, maar zijn zieke baasje kon mijn stemmingswisselingen niet goed verdragen. Zo zag ik mijn favoriete kater nog maar weinig, en keek ik af en toe met verlangen naar genegenheid naar de foto's van de kat.

Ik had me in mijn verhalenwereld willen laten inspireren door de sfeervolle brieven die mijn voormalige geliefde Emma Petronella mij schreef, maar toen ik ze onlangs terug las begon ik zachtjes te huilen. Nu ik de inhoud door mijn ouder worden wat beter begreep besefte ik pas hoe zeer zij onder mijn onschuld had geleden. Er waren geen zinnen meer die ik begreep zoals ik ze destijds had begrepen, en die er voor gezorgd hadden dat ik haar ging mijden als de pest.
Het waren melodieuze volzinnen van een ouder wordende vrouw die haar jonge minnaar had verloren. Ik had nooit aan die relatie moeten beginnen, er waren zoveel momenten dat we elkaar verweten dat we geen spijt hadden, totdat de liefde uiteindelijk omsloeg in wederzijdse haat.

Ik had me in mijn verhalenwereld willen laten inspireren door de sfeervolle schilderijen die mijn ex vriendin Ella Fiona maakte in haar woning hier niet ver uit de buurt, maar toen ik er aan wilde beginnen werd ik afgeleid door een vlieg.
Ik probeerde mijn inspiratie uit mijn dagelijkse leven te halen, maar door alle beslommeringen kwam mijn mobile telefoon in de wasmachine terecht. Ik had geen zin om er een hartenkreet over te schrijven.
Enige inspiratie kreeg ik toen ik zag dat mijn drollen weer een volwaardige grootte hadden, maar ik spoelde de laatste hoop weg en liep terug naar mijn elektrische sigaret.
De natuur kon mij altijd ernstig inspireren, maar het was buiten te koud en al mijn kamerplanten waren doodgegaan.
De computer kon nog weleens voor inspiratie zorgen, maar ik was te moe om die aan te zetten, want er haperde iets in de stroomvoorziening en dan vielen alle lichten uit.
Mijn hart was nog steeds aan het zingen, en ik wist niet precies waarom.
Ik was ontroerd door wat eenvoudige woorden, maar de inhoud daarvan was behoorlijk krom.
Hoe had ik de liefde over het hoofd kunnen zien, doordat ik verdwaalde in mijn eigen gedachten.
Ik mistte mijn favoriete kater, omdat we tijdens het knuffelen samen in zijn fantasiewereld waren en we de dierenwereld beter konden begrijpen.
Ik was zenuwachtig over het gesprek van aankomende maandag bij het GGZ, ik ging naar de datingsite om mijn profieltekst aan te passen:

“Over mezelf vertellen zodat jij een idee hebt wie ik ben? Ik woon in het gezellige Amsterdam Oost en ben vaak op internet online. Schrijver en kunstenaar, ik maak schilderwerken en tekeningen en ik schrijf gedichten en verhalen. Ik heb een paar keer iets met een vrouw gehad, en nog nooit iets met een man. De laatste keer is 12 jaar geleden. Leuk om over erotiek te fantaseren en vind eigenlijk bijna alles wel leuk, maar ik heb geen ervaring met mannen versieren en vind seks alleen leuk als ik iemand al wat langer ken.
Vragen staat vrij, ik zal antwoorden als het niet te veel vragen tegelijk zijn.
En waar ben jij naar op zoek?
Iemand die serieus kan zijn, maar ook eigenwijs is en gevoel voor humor heeft?
Welkom zijn: Mensen die zichzelf, romantisch, openhartig, eerlijk en discreet zijn.
Leuke alleenstaande homomannen van 18 - 60 jaar voor chatten, vriendschap, hobby en gezelligheid en misschien meer.“

Ik had een nieuw homoseksueel fetisjisme bij mezelf ontdekt. Het achterste van het geluk likken, ik werd er wild en vrolijk van. Het gaf ook rust, omdat het me in de gelegenheid stelde, om te proberen het beminnen te sublimeren. Ik hield mijn geheime erotische fantasie voorzichtig in mijn hart. Niet alles wat ik in mijn fantasie verzon was geschikt om aan het daglicht te tonen. Het was in het zoete duister van de nacht wanneer ik mijn troost vond.

Schrijver: Bjarne Gosse, 11 december 2016


Geplaatst in de categorie: dieren

4.5 met 2 stemmen 1.217



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)