Contact

Het viel in het nieuwe jaar geheel niet mee om af te kicken van mijn mystieke verlangen. Sinds er een tabblad aan mij was toegewezen voelde ik mij verplicht iedere avond de zware taak van het schrijven te vervullen. Ik had geen mededelingen die de wereld zouden kunnen veranderen, maar ik was bang dat het tabblad zou komen te vervallen als er helemaal geen schrijvers meer waren die het aandurfden om diep in zichzelf te kijken en de wereld een autobiografisch verhaal voor te schotelen.

Ik had in de nacht de datingsite nog bezocht om de dwaze Goliath te verwijderen, maar hij kwam toch weer mijn bescheiden profiel bezoeken en ik vond hem te lief om hem te laten gaan. Het was pijnlijk en het verwarde mij, waarom had hij mij in vertrouwen genomen over zijn biseksualiteit om later weer op zijn profiel te vermelden dat hij heteroseksueel was. Ik had een vermoeden dat hij nog in de kast zat en zelf niet goed wist wat hij er mee aan moest. Waarschijnlijk was hij van zijn eigen ontboezemingen geschrokken. Hij had ook niet de lef om mij te verwijderen, dus hij bleef een droef zwijgend groen lampje, waar ik niet goed mee overweg kon. Ik kreeg nog wel een leuk berichtje van de Pimpelmees uit Zandvoort.
“Groetjes uit Zandvoort“, in elk geval beter dan niets.

Ik begon langzamerhand te wennen aan het idee van anale seks. Als mannen onder elkaar gemeenschap wilden hebben, zat er eigenlijk niets anders op. Midden in de nacht waren de Afghaanse bovenburen aan het krikken, ik had ze dat nog nooit eerder horen doen.

Toen ik de volgende ochtend de computer aanzette, stond er een nieuw bericht op de chatpagina. Een bericht van een zevenentwintigjarige man uit Amsterdam:

“Hallo schatje (lieve leukerd)
ik heb zojuist jouw profiel bekeken, je ziet er leuk uit en hebt een erg lieve fijne lach.
Je lijkt me aardig, ik vind je aantrekkelijk.
Als je het niet erg vindt, wil ik je graag leren kennen en om dat makkelijker te maken zou het groots zijn als je me een mailberichtje zou willen sturen op het onderstaande e-mailadres.”

Prachtige wenkbrauwen en ogen die levendiger leken dan dat ik ooit het leven in de ogen van een man had gezien. Sexy, dat zeker, maar ook een beetje nichterig en dominant, vooral dat schatje, en het wijzen op de kwaliteiten van mijn glimlach. Het had iets verdachts, maar ik verlangde te veel naar de liefde om zijn aanwijzingen te negeren. Ik stuurde onmiddellijk een Engelstalig berichtje naar het door hem genoemde e-mailadres:

“Hallo, hoe gaat het met jou?
Ik ben Bjarne van de datingsite. Ik had je al een hartje gegeven voordat je contact legde op mijn profiel. (Ik had de leeftijden veranderd.)
Je hebt een erg expressief gezicht en je ziet er erg aanlokkelijk voor mij uit.
Ik ben opgewonden over het feit dat we elkaar beter gaan leren kennen.
Ik ben een klein beetje verlegen en mijn Engels zou wel wat beter kunnen zijn.
Ik hoop spoedig iets van je te horen.”

De middag ging zonder aarzeling voorbij. Ik keek af en toe naar de zwijgende groene lampjes, bakte de scharrelkip vleugels, die voor oudejaarsavond waren bedoeld, voordat ze zouden bederven.
Ik ging verder met het sorteren van mijn zelfgeschreven gedichten en keek af en toe verlangend of er al een mailberichtje was.

Het bleef de hele avond stil, op wat knallen van overgebleven vuurwerk na. Ik zat in diepe overpeinzing te genieten van de stilte.

verlangen liefde liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 5 stemmen 59