Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Het kinky pad naar zielsverlangen

“Hoe ouder we worden hoe meer we ons verbazen over de hoeveelheid onwetendheid die een mens kan bevatten zonder uit zijn kleren te barsten."
Mark Twain

De woorden van Mark Twain brachten mij rust, wanneer ik weer op een of andere schrijverswebsite een column had gelezen, die bol stond van onwaarheden, aannames die slechts op theorieën waren gebaseerd. Ik had zelf wat nieuwe kleren aangeschaft, zodat ik goed voor de dag kon komen wanneer het er toe deed.

Er was iets raars met over seks praten, de mensen die dat niet deden zouden het wat vaker moeten doen, en de mensen die het wel deden konden er misschien iets subtieler over praten, zodat iedereen begreep waar het allemaal naar toe ging.

Ik was nog jong toen ik in een tent op het Friese platteland in een triootje terecht kwam met twee beeldschone plattelandsvrouwen op een luchtbed. We vreeën, we hadden wat gedronken en het feestje eindigde met een fles shampoo van het Kruidvat die ik naar mijn hoofd kreeg geslingerd. Er werd later niet meer over gepraat, ik voelde me schuldig tegenover beide lieftallige dames. Het was allemaal in de roes van het moment gebeurd, we waren jong en alle drie aantrekkelijk.

Met de pittige Lizzy had ik later alleen nog een keer een liefelijke vrijpartij, maar we verloren elkaar al snel uit het oog, omdat ik niet goed over seks kon praten, en ze van mij verlangde dat ik het initiatief nam wanneer zij aan de beurt was.

Ik wist niet of er vrouwen waren die mijn woeste emoties konden temmen en toen dat in een later stadium van mijn jonge leven wel gebeurde door mijn strenge meesteres en hospita Emma Petronella, bleef er altijd een onontgonnen verlangen over, dat ik koesterde als een geheim waarmee ik moest leren leven. Het was lastig als je niet helemaal in het hokje homo of hetero paste en je af en toe verlangde naar een onstuimig liefdesavontuur, zonder de uiteindelijke voordelen en nadelen van een vaste relatie.

Terwijl ik mijn herinneringen afstofte naar geschikt materiaal voor een Bjarne-verhaal stak er een wind op in het oude Amsterdam. Er was harde wind voorspeld over het westen van het land, met windstoten tot wel 130 km/u aan de kust. Ik was er vroeg bij deze ochtend, de bezorger van Albert zou zo komen, misschien was het wel mijn favoriete bezorger met die vriendelijke glimlach en donkere bruine ogen. Nog vlug even het glas in de glasbak en het plastic in de plasticcontainer.
Even verderop zag ik een man die met een schaar probeerde een fietsslot open te krijgen.
Ik vroeg me af wat ik moest doen, betrapte ik hier iemand die op klaarlichte dag een fiets probeerde te stelen. Toen ik lang bleef kijken ging hij er met een andere fiets lopend aan zijn hand vandoor, hij zei wat onverstaanbare dingen tegen mij. De wind kwam over de straat aanblazen. Ik zag dat mijn Afghaanse bovenbuurvrouw op het balkon stond om een donkerblauwe dekbedhoes uit te laten waaien over de balkonrand. We groetten elkaar enthousiast zoals we altijd deden.
“Laten vallen, laten vallen”, riep ze terwijl ze naar de stoep wees. Op de stoep zag ik een lentegroen duizenddingendoekje liggen, toen ik het voor haar wilde oprapen woei de wind het een paar meter verder. Na wat gestuntel kreeg ik het doekje eindelijk te pakken en liet ik het haar enthousiast weten. “Bedankt, bedankt” riep ze door de aanwakkerende wind. Ik ging naar binnen en legde het duizenddingendoekje over de leuning van de trap ter hoogte van haar woning. Dat deed ik altijd wanneer ze haar duizenddingendoekje liet vallen, want ze had last van haar rug en het was zonde om zo'n duizenddingendoekje op straat te laten wegwaaien.

De bezorger was een sterke jonge man, hij tilde alle kratten tegelijk op. Hij maakte weinig contact, leek wat verlegen, maar was wel vriendelijk. De kruimelvlaai met puddingvulling kon niet geleverd worden.

Op de datingsite werd ik benaderd door een blonde man uit Oekraïne die voor zijn werk in Almere was, hij benadrukte dat hij biseksueel was en gaf meteen zijn telefoonnummer. Geen chatgesprek, maar gewoon een date, voor zoals al snel bleek seks. Ik vertelde hem dat hij vlug verder moest zoeken en wenste hem daarbij veel succes.
Niet veel later weer zo'n zak, slecht Nederlands, en alleen maar platvloers. Oprotten. Dit had niets met romantiek te maken.

Terwijl ik het gesprekje verwijderde verscheen er een nieuw persoon op de chatpagina. Ik liet meteen maar weten dat ik niet over seks wilde chatten, maar op de een of andere manier, na wat grappige opmerkingen over vrouwen, voetbal en drank kwam het chatgesprek toch op dat onderwerp. Het was een achttienjarige jongeman uit Zeist die er op een prettige manier over kon chatten. Het was al snel heel gezellig en veel minder beladen dat met die ranzige oude lullen die ik normaliter op mijn pad kreeg en die ik zo snel mogelijk weer verwijderde van de chatpagina, omdat ik die lompheid niet kon verdragen.
We konden heel open over van alles praten. Hij liet weten dat hij nogal kinky was en graag samen met een andere oudere man een vrouw wilde doen, maar hij was niet in een of andere voorgeprogrammeerde fase zoals de op seks beluste heteroseksuele of biseksuele mannen die mij steeds benaderden voor hun ranzige fetisj. Hij was open en onbevangen en dat was veel spannender, gezelliger en vriendelijker.
Ik vond het fijn dat ik iets over mezelf kon vertellen.

Schrijver: Bjarne Gosse, 24 februari 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

4.3 met 3 stemmen 85



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)