Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Het internetbloed van de elektricien

Op de dag dat de bekende Nederlandse wielrenner Bauke Mollema na een kilometers lange solo een etappe in de ronde van Frankrijk won, las ik het nieuwsbericht over de aap die een selfie had gemaakt. Ik voelde zowel met Bauke als met de aap enige mate van zielsverwantschap.

Inmiddels is het dinsdag 18 juli 2017:

Een nieuwe Rus doet zijn intrede in het leven van Bjarne. Een jongeman van tweeëntwintig jaar, hij is in 1995 in de stad Murmansk ter wereld gekomen. Hij is trots op zijn stad, er is een museum over de scheepvaart.
Hij heeft gestudeerd, maar hij heeft zijn studie bij gebrek aan geld niet kunnen afmaken.
Tegenwoordig werkt hij als elektricien, hij woont bij zijn ouders in een klein twee kamer appartement. Hij heeft geen geliefde. Hij is op zoek naar een geliefde. Hij zoekt een minnaar voor een serieuze relatie. Hij vraagt of ik daar ook naar op zoek ben. Hij vindt het moeilijk om een dergelijk persoon te vinden. In het verleden is hij diverse malen bedrogen. Hij hoopt dat ik niet iemand ben die hem gaat bedriegen. Hij vindt het erg leuk om met mij te communiceren.
Hij vraagt of ik ooit in Rusland ben geweest. Het is een erg groot en mooi land, maar er zit een schaduwzijde aan zijn land, zo vertelt hij zelf. Hij kan niet op een normale manier zijn gevoelens voor een andere man tonen. Hij vraagt of ik hem begrijp. In mijn land is het verboden om met iemand van hetzelfde geslacht te trouwen, vervolgt hij. Hij liep ooit in de stad en zag twee mannen elkaar kussen, hij vond het interessant om naar te kijken, maar na een paar minuten kwam er een groep jongemannen aan die deze zoenende mannen aanvielen. Ze begonnen de mannen te slaan. Hij vond het pijnlijk om te zien. Hij vertelde het aan de politie, maar die begonnen hem gewoon uit te lachen. Begrijp je waarom ik iemand uit een ander land zoek, vraagt hij me vervolgens tegen het einde van de brief. Het is niet fijn om gay te zijn in Rusland. Hij kijkt geduldig naar mijn antwoord uit. Bij de brief zijn twee foto’s van hemzelf toegevoegd. Het is een plezierige jongeman om naar te kijken, hij heeft lieve aanhankelijke ogen, en een zacht gezicht.

Maar wat moet Bjarne antwoorden aan deze Russische elektricien?


Amsterdam, 18 juli 2017

Dag meneer E.

Bedankt voor jouw lieve brief. Het maakt me in mijn soms eenzame leven gelukkig om zulke brieven te mogen ontvangen. Ik weet wel het een en ander over Rusland, maar ik ben er zelf nooit geweest. Er is drie keer eerder contact met iemand uit Rusland geweest. Een keer met iemand die meteen niets meer liet horen. Een keer met iemand van 32 jaar die na twee weken bij me op vakantie wilde komen en recent met een bodybuilder van 28 jaar die hier ook op vakantie wilde komen voor een relatie. Ik ben zelf 54 jaar dus de leeftijdsverschillen zijn groot.
Ik kan me de wens om iemand uit een ander land te zoeken goed voorstellen, maar ik denk dat ik niet zo geschikt ben als kandidaat voor een toekomstige relatie. Je hebt een lief gezicht, en ik vind het fijn om samen te communiceren, maar ik moet je wel vertellen dat de verwachtingen niet te hoog moeten zijn.
Ik hoop dat je toch met me wilt blijven schrijven.

Bjarne Gosse

Ik had achteraf gemerkt dat de vorige Rus, meneer A, op veel dingen die ik had geschreven niet rechtstreeks reageerde, maar dat hij meer een globaal verhaal had over hoe een liefdesvriendschap er volgens hem uit moest zien. Het was een droom, over de vrijheid van de liefde tussen twee mannen, die me betoverd had, maar waar ik al snel uit had moeten ontsnappen.

Ik was benieuwd in hoe verre meneer E. in staat zou zijn om op mijn bericht in te gaan en of hij nog zou antwoorden nu ik hem geschreven had dat hij niet te veel moest verwachten. Ook was ik benieuwd of er met hem een platonische band zou ontstaan zoals dat met meneer A. het geval was geweest.

Van meneer A. had ik niets meer vernomen. Ik kon me voorstellen dat hij de teleurstelling moest verwerken, maar helemaal geen bericht gaf me achteraf toch het gevoel dat het allemaal voorgekookt was geweest, en dat de aardappelen te snel gaar waren geworden.

Ik miste het contact wel, maar ik voelde me niet geroepen het weer op te pakken. Hij had de droom helemaal uitgeschreven, en alles uit de kast gehaald om mij te versieren. Als hij echt zo dol op me was geweest had hij me ook de ruimte gegeven voor een ander scenario, maar dat zat niet in zijn hoofd.

Schrijver: Bjarne Gosse, 18 juli 2017


Geplaatst in de categorie: discriminatie

4.3 met 3 stemmen 129



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)