Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Indianen geluiden

Toen de door de zon bruin geworden zomerblonde Bjarne nog een kleine jongen was had hij een lichte obsessie voor het leven van de oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent, de indianen. Hij had er op school over geleerd en er verschenen documentaires op de televisie die toen alleen nog maar zwart wit beelden uitzond.
Op zijn achtste verjaardag kreeg hij zijn eigen indianentooi, een teleurstellend exemplaar uit de speelgoedwinkel, maar omdat de herfstvakantie plotseling een nazomer liet zien, met temperaturen boven de twintig graden, maakte hij van een kromme wilgentak zijn eigen indianenboog.
Een pijl had hij niet nodig.
Hij vond het mooi hoe die mannen zichzelf gingen versieren en gingen dansen rond het kampvuur terwijl ze allerlei stemgeluiden lieten horen.
Toen hij later op kamers ging wonen, slechts zeventien jaar oud, vergreep Bjarne zich veel te jong aan de toverdrank, waarvan men zei dat je er hallucinaties van kreeg. Hij kreeg visioenen over de eenzaamheid uit zijn jeugd, het verdriet van de agressieve aanrandingen, zijn schuldgevoelens over zijn ontluikende homoseksualiteit, en hij nam zijn beschadigde rode gitaar in zijn handen om het snaarinstrument als percussie-instrument te gebruiken. Na enige aarzeling begon hij de keelklanken van de indianen na te bootsen, hij was al ver heen in zijn dromenland, eenzaam door het gemis aan ouderlijke zorg, verlaten omdat hij niet de middelen had om vriendschap met zijn leeftijdsgenootjes te maken. Het werd een lange maar gevarieerde klaagzang van intens beleefde geluiden. De rode gitaar verloor drie snaren, de laatste hap pizza was al koud, de nacht viel als een dampende deken over zijn scholierenbed, maar hij had alles vastgelegd op een cassettebandje door middel van een eenvoudige microfoon.
Toen hij vele jaren later, hij was inmiddels in de vijftig, de eenzaamheid weer voelde opwellen tijdens het weggooien van de oude cassettebandjes die Emma Petronella ten behoeve van zijn culturele opvoeding aan hem had gegeven, kwam hij het cassettebandje met de indianengeluiden bij toeval weer tegen. Hij had die zomer een digitaal opnameapparaatje gekocht en hij kon op die manier de geluiden van de cassette omtoveren in een opname in mp3format.
En hij kon deze opname weer opnieuw opnemen met recentere indianengeluiden die tot hem waren gekomen na een bezoek aan het Tropenmuseum. Zijn plan was deze opnames zover uit te werken totdat er een geluidscollage ontstond die geschikt was om als achtergrond te dienen voor zijn in het Engels vertaalde gedichten, die hij op die manier op YouTube wilde vertonen.
Alles stond nog in de kinderschoenen, maar hij was blij dat er een nieuwe dynamiek in het creatieve proces was gekomen.
Ook de psychologe vond het een goed plan en ze vond het ook heel stoer dat Bjarne helemaal alleen naar de dierentuin van Amsterdam was geweest om het nieuwe olifantenverblijf te aanschouwen.

Schrijver: Bjarne Gosse, 5 september 2017


Geplaatst in de categorie: hobby

5.0 met 2 stemmen 716



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)