Duidelijk
Ik heb iets met politiek. Ik heb niets met politiek, ik heb klaarblijkelijk een probleem. Plaatselijk, provinciaal, landelijk, referendum, mijn stem is altijd luid en duidelijk geweest. Daarna gebeurde, immer weer, iets opmerkelijks. Een vrouw, die zich koningin noemde (en daarna haar dochter), benoemde dan een driedelig kostuum tot formateur, en hoppa, daar verdween mijn uitgesproken stem in slachtofferend gekonkel achter gesloten deuren, torenhoog. Netjes gezegd, coalities zochten het in compromissen, met z'n vieren door het midden, daar ging mijn proteststem, naar de Boerenpartij, naar de gallemiese.
Dit jaar is gebeurd waar ik al zo lang op wachtte, het centrum ligt er verlaten bij, mijn stem is uitgesprokener dan ooit. Het verkiezingsplaatje is duidelijker nu, tientallen jaren van diffusie en verstrengelde belangen liggen voor altijd achter mij. Ik wil links en rechts om de oren, nooit meer er midden in, ik heb niets met politiek, ik heb alles met democratie.
Geplaatst in de categorie: politiek