Vakantie: ontspanning, “geen vliegtuigje aan de lucht”
Niet te geloven. Je opent teletekst, wil het nieuws lezen en daar zie je het dan weer staan: “Vliegtuig gekaapt”. Sinds 11 september 2001 is het een echte rage geworden. Bij elke aanslag die dezer dagen gepleegd wordt, wordt er terrorisme achtergezocht of een of ander indianenverhaal. Zolang het de kijker of lezer maar kan boeien.
Ik heb er niets op tegen eigenlijk. Men kan zijn eigen verhaal of interpretatie van de gebeurde feiten opmaken en er zich echt in verdiepen; je stelt je eigen theorie op, verkondigt die aan alle collega’s op werk en wacht dan af wie van je toehoorders je mening deelt en je hoopt natuurlijk dat dat het merendeel is. Alsof op het einde van de wedstrijd bekend wordt gemaakt welk verhaal klopt en wie gewonnen heeft. De winnaar krijgt dan uiteraard een enorme geldprijs en mag zijn winst verdelen onder de personen die hij overgehaald heeft van hetzelfde te geloven. Wat hebben we er toch een plezier in… misschien is het allemaal wat vergezocht.
De mens heeft niets liever dan rampen: bomaanslagen zorgen voor goedkope reisbestemmingen, mensen die van spanning houden... Mensen gaan er van houden. Ik moet natuurlijk eerlijk zijn. De weg naar een zalige vakantie in september volgend jaar lijkt nu iets minder moeilijk bewandelbaar voor mij. Bomaanslagen in Turkije, Turks passagiersvliegtuig gekaapt,… het zorgt allemaal voor goedkopere tarieven richting Antalya. En als hardwerkende student ontvang ik dat natuurlijk met open armen. Het is niet evident om als student zomaar een weekje Turkije te betalen om samen met je beste vrienden gezellig daar te gaan snorkelen en cocktails onder de zon te gaan drinken. We zijn toch allemaal profiteurs, nee? Zolang het drama een ver-van-mijn-bed-show is, kunnen we zonder schuldgevoel van de voordelen genieten.
De vraag is: kunnen we dit allemaal niet vermijden? Al die aanslagen, is dat allemaal wel nodig? Het antwoord is natuurlijk absoluut voor de hand liggend. We verdragen zo weinig van andere personen. Nog maar de reden van de kaping van dat vliegtuig spreekt voor zich: de paus zou een bezoek aan Turkije brengen en in één twee drie wordt er een vliegtuig gekaapt omdat er een paar niet mee eens waren. Een persoon die net geloof, verdraagzaamheid en respect hoog in zijn wit vaandel draagt, wordt buitengepest. Het geeft me een beetje een ontmoedigend gevoel. Wie welk land ook bezoekt, dat kan me niet zoveel schelen maar laat hen hun ding doen.
Dus, algemeen besluit: verdraagzaamheid is in deze maatschappij weer ver te zoeken de laatste tijd. Maar als onschuldige student weet ik dat er volgend jaar een heerlijk weekje Turkije op me wacht.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: maatschappij
vakantie
1.030
Geef je reactie op deze inzending: