De dag verzwond
Voor iedereen die volop leeft en iedereen die dit om welke reden dan ook niet meer kan, wil of hoeft, verdwijnt eens de dag. Je sluit je ogen en verdwijnt. Zonder besef van tijd, plaats en omstandigheden. Tijd vloeit tussen vingers door. Net als stromend water. Vrijwel iedereen ontwaakt een x-aantal uren later. Met besef van tijd, plaats en omstandigheden.
Mensen die uit een comateuze toestand ontwaken, hebben noch idee van tijd, noch idee van plaats en noch idee van omstandigheden. Zo heb ik althans mijn palingenese, mijn wedergeboorte, ervaren. Gelukkig herkende ik mijn toenmalige vriendin C., maar even later niet meer precies wat zij mij kort daarvoor had gezegd. Behalve dat zij van mij houdt, inmiddels hield, en dat voor altijd zou blijven doen. Niets is echter minder waar. Haar gevoelens van toen zijn inmiddels ook lang mijn gevoelens. Liefde moet uiteindelijk onvoorwaardelijk van twee kanten komen. Anderen begrijpen mijn situatie veel beter.
Echter net als ik, snappen zij ook niet waarom iemand als ondergetekende, dit jaar 40 geworden, niet opnieuw op de arbeidsmarkt wordt geaccepteerd. De participatietop vandaag in Den Haag, waarop kabinet, werkgevers, vakbonden en gemeenten afspraken willen maken om 200.000 mensen aan werk te helpen, zou wel eens kunnen mislukken. Niet vanwege onwil van de werkzoekenden, zelf behoor ik tot de groep met een (arbeids)handicap, maar door kabinet en werkgevers zelf. Zij, de regering en broodheren en bazen zelf, willen dat het makkelijker wordt mensen te ontslaan. Uiteraard en gelukkig zijn de bonden tegen. Die willen namelijk dat er subsidies komen voor het in dienst nemen van werklozen. Persoonlijk ben ik voorstander van deze gesubsidieerde banen. Deze bieden namelijk voor zowel werkgever als werknemer kansen. Als de gesubsidieerde arbeidskracht en werkplek voldoen, snijdt het mes aan twee kanten. Is onverhoopt het tegendeel het geval dan heeft de arbeidskracht (nieuwe) werkervaring en de werkgever ruimte voor een nieuwe persoon. De kans dat iemand, ondanks pech in zijn of haar leven slaagt, is echter vele malen groter. Mensen zoals ik zijn gemotiveerde doorzetters die bij tegenslag niet meteen de handdoek in de ring gooien. Ik zag, om met de woorden van Stef Bos te spreken:
twee waarheden
tegenover elkaar
De ene uitverkoren
De ander heilig verklaard
De domste waarheid
had sterke bewijzen
Een lijkwade
Het sleutelbeen van een timmerman
De knieschijf van een visser
En als klap op de vuurpijl
de statistiek van een wetenschapper
die na lang onderzoek
het gelijk aan zijn kant had verzonnen
De slimste waarheid
die zichzelf niet te ernstig nam
zei
ja
jij hebt gelijk
ik ben een leugen
en liet de andere waarheid
geloven
dat hij waar was
Uit: JA!
Van: Stef Bos
Uitgegeven door Lannoo
Quotatie uit Trouw van woensdag 27 juni 2007:
In Iran staat de doodstraf op onder meer verraad, overspel, sodomie en geloofsafval. In de casus van verraad neig ik naar 'voor'.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: actualiteit
arbeidsmarkt
743
Geef je reactie op deze inzending: