Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Tja..., euh...

De laatste dagen ontvang ik van verschillende personen steeds dezelfde vraag: zeg, wanneer kunnen we een nieuwe inzending van je verwachten? Zelfs vandaag nog werd er met dezelfde belangstelling vanuit uit Paraguay geïnformeerd en dat is toch niet bepaald naast mijn deur. Om eerlijk te zijn moet ik erkennen, dat ik het niet weet en bekennen, dat ik ook nog geen enkele inspiratie tot iets in mij heb voelen opkomen. Misschien is dit een normaal verschijnsel dat zich bij iedereen, die op deze site actief is, bij tijd en wijle aandient. Hopelijk is het geen slecht voorteken op het laatste traject bij het ouder worden.

Een inzending van mijn hand moet, muggenzifter en pietpeut die ik nu eenmaal ben, altijd kop, staart en een lichaam met inhoud van een aanvaardbaar niveau hebben, anders hoeft het voor mij niet.
Om dit een beetje aanschouwelijk te maken, citeer ik hieronder uit mijn herinnering een zogenaamde zakenbrief, die in de jaren vijftig werd gebruikt als lesvoorbeeld. Ik trachtte toen in een vlaag van zelfoverschatting een cursus Nederlandse handelscorrespondentie te volgen. Dit mislukte echter grandioos, omdat mijn kennis van de Nederlandse taal nog verre van toereikend was. De bewuste brief was een voorbeeld uit een lesboek en liet zien, hoe overbodige ballast de inhoud ervan totaal teniet kon doen en nietszeggend kon maken. De bij benadering inhoudelijke weergave van deze brief luidde ongeveer als volgt:

(Een kruidenierszoon met slechts lagere schoolopleiding schrijft naar beste vermogen aan de grossier):

"Geachte mijne weledele Heeren,
Helaas moet ik u jammer genoeg tot mijn spijt met tegenzin lastig vallen omdat ik wat wou bestellen. Effe denken… het schiet me zoo weer te binnen. Ik ben door mijn voorraad gedroogde bruine bonen heen. Daarvan kunt u mij twee balen sturen, nee... doe maar drie... of toch maar niet. Je weet nooit hoe hard dat product loopt. Weet u wat? Doe maar één baal. Nou weet ik toch niet meer, of ik ook nog suiker nodig heb en vooral, niet te vergeten: veterdrop. Wacht effe, dan ga ik zoo in de kelder kijken.

Nou, nou, pffft, hé hé, daar ben ik weer. Tja, ik ben ook niet de jongste niet meer. De trap af gaat nog, maar de trap op..… Ik wik U daar niet verder mee vermoeien. Maar, hou U goed vast: ik kwam in de kelder en wat denkt U? Nee, echt, dat raadt U nooit... er stond, eerlijk waar, nog genoeg suiker en nog twee grote dozen veterdrop. Ik kan er nog niet over uit... Ogenblik, de telefoon gaat...

Zoo, daar ben ik weer - was verkeerd verbonden. Waar was ik gebleven? Oh ja: ik had ook nog veterdrop. En nu het toppunt!!!!! Ik wil net de trap weer op, zie ik daar, net achter een schot, twee balen gedroogde bruine bonen staan. Ik blij natuurlijk en u ook, neem ik aan?

Ik deel u daarom ook hierbij bij deze met dit schrijven mede, dat ik deze keer niets nodig heb. U hoeft mij derhalve om die reden daarom deze keer ook niets te sturen. Jammer, al die moeite voor niks gedaan. Nou moet ik gauw opschieten, want er staan inmiddels in de tussentijd terwijl ik schreef alweer vier klanten in de winkel. Dag hoor.

Met de allermeeste hoogachtende groeten
Piet Kruidsma junior"

Kijk, zolang ik dus nog geen inspiratie voor een échte inzending heb, blijft mijn naam op de site uit het beeld. Wanneer mijn volgende inzending te verwachten is? …Tja… euh…

Tot de volgende keer.

Schrijver: Günter Schulz, 14 maart 2008


Geplaatst in de categorie: overig

3.1 met 11 stemmen 841



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Iris Van de Casteele
Datum:
1 mei 2008
Email:
iris.aguirretigo.com.py
Beste Günter
Wat moest ik toch lachen. De zakenbrief lijkt een opstel zoals we dat vroeger, onder een zekere noemer, voorgeschoteld kregen op school. Een uitstekend goed gelukt opstel, al het overbodige wordt er precies in weergegeven. Het geheel komt bijzonder humoristisch over (lijkt voor Rina ook zo te zijn). Jouw zakenbrief is tot een heerlijk cursiefje uitgegroeid.
In 'kruidenierszoon met slechts lagere schoolopleiding schrijft naar beste vermogen aan de grossier' herken ik ons Günterchen: een jongen die een bijzonder waardevol schrijver geworden is.
Raar dat mensen met een I.Q. krentenbroodgehalte nooit gevoelig zijn voor fijne humor (en daarmee bedoel ik jou, Frederik, of hoe je ook mag heten).
Wat mooi dat ik na langere tijd eindelijk weer eens hartelijk lachen kon. Een mensenhart heeft soms niet meer nodig. Dankjewel, Günter, alle inspiratie is jou gegund, ze maakt mijn dag goed.
Naam:
Frederik
Datum:
19 maart 2008
Email:
roelofhotmail.com
Wat een hoog oude-mannen/dames-krentenbroodgehalte.
Naam:
Lode
Datum:
17 maart 2008
Tja . . . euch, zei Tsjechov, en daarna: ik kan ook over een lucifer schrijven.
Naam:
Rina van Dijk
Datum:
16 maart 2008
O Günter, je bent om op te vreten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)