Vanaf de Noordzee gezien
De ene na de andere golf, het houdt nooit op, kwetsbaar grasduint Nederland onder welk peil dan ook, helmgras is slechts bedekking, een soort van handen over het hoofd houden want er schijnt iets aan te komen dat wel eens kwaad zou kunnen doen.
Nederland ten voeten uit, droogmalend vreest men kwellen en wielen sijpelend door dijken die net niet stand houden.
Een bewaking die windkracht negen verwart met ondergraving, de ratten moeten bestreden worden.
En de wind waait, sedimenten zetten zich af, het kind schept een kasteel op het strand en vindt prachtige schelpen.
Geplaatst in de categorie: kinderen
Armoedig proza is het, er komt geen fatsoenlijke volzin uit zijn pen! Schulz heeft meer woorden nodig, maar schrijft stukken beter.