Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Muziek is een plaatje.

Muziek is belangrijk voor me, dat weten sommigen. Ik laat emoties graag vergezeld gaan van passende muziek om zo op die wijze anderen deelgenoot te maken van mijn nogal instabiele persoonlijkheid.
Nog een reden is dat ik me niet snel iets laat vertellen, maar voor muziek ben ik wel gevoelig. Dus, als ik niet wil luisteren, zing het dan gewoon. De kans is groot dat de boodschap dan wel overkomt. Leg daar dan een flink portie gevoel in en breng de serenade vanuit de tenen, ga je hoger zitten dan blijf ik naar de grond kijken. Dus uit volle borst alleen is voor mij slechts een geluid dat in meer of mindere mate wat beschikbare ruimte opvult, meer niet. Het is zelfs nog sterker. Ik hoef niet perse te verstaan wat je zingt blijkt uit ervaring. Misschien zijn er mensen bang dat ze vals zingen. Ik zeg je nu, gevoel is nooit vals en er zijn zoveel toonsoorten dat zelfs jouw vertolking van poesje miauw mij wellicht diep weet te raken.

Soms liggen de zaken anders. Soms namelijk hoor je muziek, wel of niet verstaanbaar, die jou vertelt wat je voelt. Dat gebeurt mij soms en vanaf dat moment fungeert het betreffende nummer als een illustratie in een boek. Het mooie van een illustratie is dat we daar graag naar kijken. Als kind is het eerste wat je doet een boek beoordelen op het aantal plaatjes, hoe meer hoe beter. Volwassenen hebben veel woorden nodig om iets te vertellen. Hoe mooi zou het zijn als we gewoon ons boek opensloegen en konden zeggen: “Kijk, zie je dit? Dat bedoel ik”.

Kinderen kunnen genieten van de stem van een volwassene als deze het verhaal vertelt, maar altijd komt de vraag; ‘Mag ik het plaatje zien?’. Om die reden gebruik ik graag metaforen, het wordt zoveel begrijpelijker dan. Hele verhalen rollen over mijn lippen en voor het gemak ga ik er vanuit dat de ander aan het eind precies begrijpt wat ik wil zeggen. Meestal is dat ook het geval. Voordeel is dat een metafoor ook een echt einde heeft. Als ik het op een normale manier zou proberen, zou ik minstens twee keer zolang bezig zijn.

Ik denk dat dat komt door het volgende. Muziek, of een illustratie, geeft ons de ruimte om te spreken in de taal van de ander. Dat klinkt al aardig ingewikkeld, ik weet het, maar dat is het niet. Al zou ik willen dat ik nu een passend plaatje voorhanden had. Als je iets voelt en dat wilt delen, dan gebruiken we woorden. Veel woorden. We schilderen als het ware onze emoties op een maagdelijk wit doek in de hoop dat de luisteraar aan het eind zegt: “Ja! Ik zie het, je hebt een poes getekend!”

Af en toe kijken we even achterom om een inschatting te maken van het begrip van de ander. Als dat niet bevredigend is terwijl jij zelf al duidelijk de contouren van een tijger kunt onderscheiden, dan pakken we ons palet, spuiten nog een paar tubes extra leeg en schilderen ijverig verder. We schilderen net zolang door totdat die ander ineens in extase uitroept: “Ik snap je! Het is een hyena... toch...?”

Helaas werkt het niet altijd zo. Als de verf op is of het doek verzadigd is, dan moet je stoppen met je pogingen met iemand iets te delen. De ander kijkt door een andere bril, heeft nog nooit een poes gezien of is in slaap gevallen.

Wat zou er op zo’n moment mooier zijn dan dat je je boek opent en zegt: “Dit boek gaat over poezen, kijk es op bladzijde zeventien”. En in dat dikke boek vol met woorden vindt de lezer dan een prachtige foto van een tijger. Onderaan de foto het bijschrift: “ Een volwassen tijger, ooit een onschuldige welp, maar nog steeds dezelfde.....”

Zo is het wat mij betreft met muziek. Sommige muziek vertegenwoordigt een hoofdstuk in het boek dat met de pen van mijn leven is geschreven. Ik wil het boek niet steeds opnieuw lezen, maar het kind in mij slaat het zo nu en dan open, voor de plaatjes.......

Schrijver: Christina Kremer, 27 april 2008


Geplaatst in de categorie: muziek

3.3 met 3 stemmen 256



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)