Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Ruiter op de sterren - deel 1

Luttele meters scheidden hem van de bosrand. De lichtbundel van zijn zaklantaarn danste op de cadans van zijn voetstappen door de steeds dunner wordende laag naaldhout. Daarachter, zo wist ‘ie, wachtte de weidsheid van de sterrennacht. De donkere silhouetten van de takken staken als een kronkelend netwerk af tegen de lichtere achtergrond van het uitspansel. Hij knipte zijn zaklantaarn uit ; hier eindigde het bos.

Aan de rand van de vlakte, staande in het hoge gras, kwam hij op adem. Nu pas merkte hij dat zijn hart bonsde en dat dunne adertjes zweet langs zijn zij naar beneden dropen. Hij blikte omhoog. Breed en wit, als een flinterdun laagje rijp op het nachtelijk zwart, slingerde de melkweg zich vanaf de horizon omhoog tot aan het zenit. Myriaden sterren, te zwak om afzonderlijk te kunnen worden gezien, vormden een lichtende band die – steeds zwakker wordend – oploste in het noorden. Hij kalmeerde. Langzaam kwam de gedachtenjacht in zijn binnenste tot rust, alsof de vaste, o­nverstoorbare orde van de sterren op hem overging en geleidelijk bezit van hem nam. De muur van vijandigheid die hij steeds om zich heen had gevoeld, week terug, loste op. Met kalme blik overzag hij alles: de krankzinnige samenloop van omstandigheden die hem naar hier had gevoerd, de onafgebroken strijd, het taaie, geduldige wachten op verandering...
Wie was hij eigenlijk, hij, de magiër, de woordkunstenaar, verlate monnik in een wereld die waanzinnig afstevende op haar o­nverbiddelijke o­ndergang? Sinds hij – nog maar net een kwartier geleden – de bungalow had verlaten die hij voor het weekend had gehuurd om er ongestoord te kunnen schrijven, had een even o­nverklaarbare als o­nweerstaanbare drang hem naar hier gedreven, naar deze open plek in het bos, naar de abstracte verten van de sterrennacht. Zoals zo vaak wanneer hij wilde schrijven, had een steeds sterker wordende onrust bezit van hem genomen. Uiteindelijk had hij zijn schrijfmachine maar weer opgeborgen en was voor de portable tv gekropen die tot het basispakket van deze viersterren-bungalow behoorde. Zappend over de kanalen was hij op veel bloot en voetbalbeelden gestuit, met als gunstige uitzondering een oude sf-klassieker, die hij tot het einde toe had uitgezien. Na de aftiteling was hij wel een half uur lang op het bankstel bij de tv blijven zitten. Zonder dat hij nu precies kon zeggen waarom, had hij de neiging om de hele boel kort en klein te slaan of zich in een café te bezatten. En nu stond hij hier, in het hoge gras aan de rand van het bos.

Nadat hij daar o­ngeveer een half uur had gestaan – zwijgend, wachtend – vuurde hij de eerste lichtkogel af. De weidse stilte brak open, een vurig projectiel boorde zich de hemel in. Alle sterren overstralend in glans, verlichtte het de eindeloze grasvlakte vóór hem. Steeds zwakker wordend plantten de echo’s zich door het naaldwoud voort, een blindganger van geluid in de heldere nacht.
Hij laadde het pistool opnieuw en haalde andermaal de trekker over. Vanaf een hoogte van driehonderd meter wierp de kogel een rode gloed over het landschap, daarna verdween hij langzaam in een flauwe boog achter de bossen.

Vijf minuten later was zijn voorraadje patronen uitgeput. Zijn nachtelijke actie was echter niet o­nopgemerkt gebleven. In een bungalow een paar honderd meter verderop werden de lichten aangeknipt. Verbaasde middenstanders op leeftijd, die een weekje vrijaf wilden hebben van hun drukke winkelnering en in de zuurstofrijke Gelderse boslucht weer op krachten hoopten te komen, tuurden angstig door een spleet in de gordijnen. Hij maakte een lange neus naar hen. In die bungalowtjes was toch geen telefoon en het servicegebouw van deze klotecamping bevond zich op tien minuten lopen van hier. Niets om je zorgen over te maken dus. Balorig gooide hij een steentje in hun richting. Daarna sloop hij op de tast terug naar zijn eigen vakantiehuisje.

- wordt vervolgd -

Schrijver: Hendrik Klaassens, 10 augustus 2008


Geplaatst in de categorie: religie

3.4 met 8 stemmen 244



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)