Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Sjoelen

Eerder schreef ik over dammen. Nu over sjoelen. Beide zijn spellen met schuivende schijven. Bij de één gaat het langzamer dan bij de ander, en vooral gaat het bij de ander luidruchtiger dan bij de één.
Sjoelen wordt wel eens een oudHollands spel genoemd. Daar is wat vóór en wat tegen te argumenteren. Het klinkt wat oubollig, wat denigrerend.

Het zijn in ieder geval spellen die naar mijn smaak heel goed en vormend zijn voor kinderen. Ze moeten leren wachten. Dat vinden ze vreselijk, maar het móet! Het hoort bij allebei de spellen. Je moet wachten op twee dingen: op het nadenken van je tegenstander en op je beurt. Ik weet nog steeds niet wat belangrijker is.

Sjoelen gebeurt door kinderen en ouderen. In beide gevallen maakt het veel lawaai. Hoe kleiner de ruimte, des te meer lawaai. Ik vind dat een groot nadeel van sjoelen. Na 10 minuten hoofdpijn is geen uitzondering.
Vooral kinderen doen het heel fanatiek. Ze denken: hoe harder hoe beter. Ze proberen de tussenschotjes eruit te krijgen.
Ouderen doen dat zachter en bedachtzamer. Ik denk dat dát een betere manier is. Alleen kom je soms niet ver genoeg. De schijven blijven dan in een soort niemandsland liggen en wachten op transito.

Als dat zo is, ontstaat een nieuw spel: kegelen. Dat noemen ze bij snooker een "plant". U merkt dat ik er verstand van heb. Je hebt ook spelers die lang zacht spelen en dan ineens een knal verkopen waarvan je hart een keer overslaat. Dit is het zogenoemde "pressie-sjoelen". Vaak zie je daar gedonder van komen. De schijft kik of vliegt over de bak heen en verwoest een kopje op de theetafel.

Weet u wat ik een vervelend ding vind in een sjoelbak? Dat dwarse houtje aan het begin. Formeel heet het dat het zijn nut bewijst door er stapeltjes schijven op te leggen. Dat is onzin, je kan ze net zo goed ergens anders neerleggen. Door dat houtje doe ik mijn hand vaak zeer. Ik heb het er wel eens afgehaald. Dan krijg je een soort racebaan die tot allerlei uitwassen uitnodigt. Handen weg allemaal, tot een argeloze toeschouwer een schijf tegen zijn hoofd krijgt.
"Sorry, opa! Ik had je niet gezien. Ga daar dan ook niet staan".
Moet je dan een motorbril opdoen als je naar sjoelen kijkt?
Dat weiger ik standvastig. Plankje er weer op!

Ook wordt door kinderen vaak de suggestie gedaan om de tussenschotjes eruit te slopen. Ze vinden mét mij dat die dingen gruwelijk in de weg staan. Ik kijk naar die tussenschotjes met een verzengende blik. Ik zou ze er wel uit willen branden. Maar ik moet het goede voorbeeld geven. Ik verbied dat streng.

Anderen willen weer dat het plankje over de vier gangen blijft liggen. "Lekker spannend, opa! Kan je later zien wat je hebt". Ook daar voel ik niets voor. Ik hoor ze murmureren. Je mag ook niks van opa!

Wat is er nog meer te slopen aan een sjoelbak? Ik weet het niet. Ja, je kan er een gladde plank van maken. "Opa, geweldig om mee te surfen! Je zet er een bezemsteel met een zeiltje erop en je zoeft weg op de golven".
Ze doen maar, maar niet met mijn sjoelbak. Daar speelde ik als kind al mee. En dat sloop je niet!

Schrijver: Wim Brandse, 11 januari 2009


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.1 met 9 stemmen 2.097



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)