Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

the Bristlecone

Ik zag een keer een documentaire op Discovery Channel over een bepaald type boom in Amerika. Nu behoren bomen niet direct tot mijn interessegebieden, maar deze documentaire trok toch mijn aandacht. Het ging over de zgn. bristlecone, een boom die zich zelfs wist te handhaven in een woestijngebied. In een extreme omgeving die nog geen grassprietje de kans gaf, wist deze boom te overleven. Een meedogenloze zon aan de hemel, zandstormen, een rotsachtige bodem en gedurende maar zes weken per jaar dat de boom kon rekenen op misschien een beetje water. Voor de rest moest hij het maar uitzoeken. En toch hield hij stand met zijn grillige, bijna Dali-achtige vorm.

Een onderzoeker vertelde hoe hij indertijd als jonge enthousiaste wetenschapper een dergelijk exemplaar was tegengekomen. De lokale Indianen hadden hem reeds verteld dat de boom al heel oud moest zijn en bekend was bij vele generaties. Maar zoals het een wetenschapper betaamt, wilde hij wel eens exact de leeftijd van de boom gaan bepalen. En met de destijds beschikbare technieken kon dat maar op één manier: omzagen en de jaarringen tellen.

Aldus geschiedde en de gezonde, standvastige die-hard sneuvelde omdat de wetenschap zo nodig wilde weten hoe oud ‘ie was. Met het schaamrood nog op de kaken vertelde de onderzoeker, hoe hij toen ontdekte een boom te hebben omgezaagd van bijna 5000 jaar oud. Om een idee te geven: toen de Egyptenaren steentjes gingen stapelen voor hun piramides, stond die boom daar al 2000 jaar. Zo’n geschiedenis, zo’n volharding, zo’n levenskracht en zo’n triviale manier om eronderuit gehaald te worden. Het verhaal was verbijsterend.

Bijgelovig ben ik niet en ik wenste in de documentaire verder ook geen voorteken te zien, al is niets menselijks mij vreemd. Maar een week voor de documentaire werd bij mijn moeder, tijdens verwijdering van een achteraf onschuldige darmpoliep, elders in het lichaam een buitengewoon agressief woekerende tumor ontdekt. Een toevalsbevinding zoals dat heet, die de chirurg niet kon rijmen met het feit, dat de vrouw geheel klachtenvrij en in een ijzersterke conditie op de snijtafel was geklommen. De tumor was bovendien van een soort die zich niet zou laten tegenhouden door bestraling, chemotherapie of andere behandelingsvormen. Er was dus geen kruid tegen gewassen.

En twee weken na de documentaire sneuvelde ook mijn bristlecone....

Schrijver: Max R. Hubeek, 2 februari 2009


Geplaatst in de categorie: familie

3.1 met 7 stemmen 3.303



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
15 december 2010
Email:
joke190411telfort.nl
Hier past alleen stilte.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)