Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De Symfonie van Cesar Franck I

Er is naar mijn weten nooit een studie gemaakt of een onderzoek ingesteld naar oorzaken of directe redenen die hebben geleid tot volstrekt mislukte premières van later beroemd geworden stukken in de muziekliteratuur. Overigens een aardig promotie-onderwerp! Er zijn er een paar bekend met toedracht en al; overigens bestaat het verschijnsel van de "mislukte première" zolang er muziek bestaat.

Er zijn veel mislukte premières aan te halen. Bachs Matthäuspassion had zeker geen beste start, de slechte ontvangst van Bizets "Carmen" had, naar het verhaal wil, de dood van de componist indirect op zijn geweten.
En Strawinsky's ballet "Le Sacre du Printemps" flopte bij de première door een bar slechte uitvoering.

Drie sprekende voorbeelden, maar de lijst is nog veel langer. Ook de fameuze Symfonie van Cesar Franck (1822-1899) onderging het droevige lot van de "mislukte première".
Voor de componist een verschrikkelijke teleurstelling, voor de muziekgeschiedenis niet meer dan een incident.

De Duitse vroegromantiek had al in Carl Maria von Weber, Schubert en Mendelssohn een absoluut hoogtepunt bereikt toen dit type muziek naar Frankrijk oversloeg. Hector Berlioz is de eerste componist die in de nieuwe muziek een hevige lading neerlegde in zijn "Symphonie Fantastique".
Rond 1830 kon men in Frankrijk van een goede intentie van het genre spreken. Toch vermochten het romantische lied, de romantische kamermuziek en absolute orkestmuziek nog steeds niet het hart van de Franse muziekliefhebber te veroveren.

Dat was vervuld van de opera. Steeds weer ontstondenop dat gebied nieuwe werken die de roem van de Franse toonkunst over de hele wereld verbreidden. Op symfonisch gebied, behalve dan Berlioz' "Symphonie Fantastique", ontstond daarentegen weinig van blijvende waarde.

Des te groter is de betekenis van Cesar Franck, die met zijn in 1889 voltooide Symphonie, een vooraanstaande plaats innam in de dan nog prille Franse symfonische literatuur. Natuurlijk heeft ook Camille Saint-Saëns aan deze ontwikkeling bijgedragen met veel soloconcerten en een aantal symfonieën, maar Cesar Franck komt de eer toe de eerste "absolute" romantische Franse symfonie te schrijven.
In de Symphonie van Cesar Franck groeit een volkomen nieuw symfonisch beeld dat voor die dagen onbekend was.

Het leven van Franck was dat van de stille werker in een kleine, afgebakende werksfeer. In Luik geboren kwam hij als 21jarige jongeman naar Parijs om daar te studeren en als organist, muiekleraar en later als professor aan het Parijse Conservatorium om daar tot zijn dood te blijven.

Meerdere tientallen jaren bekommerde Franck zich intensief met het welzijn van zijn leerlingen en doorkruiste hij onvermoeibaar de straten van Parijs op weg naar zijn studenten. Het was een leven zonder roem, arm aan succes, een leven dat zich in gelijkmatigheid voortzette.
Men zou het mogelijk een eenzaam leven kunnen noemen, ware het niet dat het rijk gevuld was aan innerlijke waarden, zowel voor wat de muziek betreft als zeker ook voor de onbaatzuchtige en vriendschappelijke wijze waarop Franck met zijn leerlingen omging. Hij had ze lief als zijn familie.

Volgende keer vertel ik over de "mislukte première" van de Symphonie.

Schrijver: Wim Brandse, 25 februari 2009


Geplaatst in de categorie: muziek

3.8 met 4 stemmen 205



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)