Goed en kwaad
De duisternis kan alleen worden verdreven door er licht in toe te laten.
Het goede kan kwader zijn dan het kwade, terwijl het kwade nooit de slechtheid van het goede kan benaderen omdat de slechtheid van het goede afhankelijk is van de niet verwachte vorm van "goedheid". Deze niet verwachte vorm van goedheid is kwader omdat we ons voor de goedheid open stellen, terwijl we ons voor het kwade kunnen afschermen. Het kwade heeft zich in het goede verstopt. De mens wikt en weegt in zijn onophoudelijke drang om alles te willen verbeteren wat slecht is. De mens heeft de dualiteit gezocht in de wens op een rechtvaardig en bestuurbaar leven. Het goed en kwaad wordt als een waarheid gepositioneerd. Denken in deze twee grootheden heeft het leven verdeeld in positief en negatief, in licht en donker. Wij zitten als nadenkende mensen opgesloten in een web van geïndoctrineerde ideeën in een driedimensionale wereld.
Als een mens zich echt wil bevrijden van deze kokervisie, zal hij afstand moeten nemen van de aangeleerde manier van denken. We zullen onze driedimensionale gevangenis moeten inruilen voor het multidimensionale denken als nieuwe levensvisie. Het denken in waarschijnlijkheden en niet in zekerheden. Het afleren van dualiteit die ons keuzes laat maken in een gedateerd denkraam. We moeten leren om niet elke zintuiglijke waarneming direct te rubriceren. De waarde van een grotendeels illusoire waarneming moet in de betrekkelijkheid van zijn waarde worden gewogen en niet als vaststaande werkelijkheid. Levensvormen moeten worden gezien als interactieve manifestaties van multiple vormen welke in meerdere dimensies bestaan. Alle levende wezens binnen het universum worden voortdurend getransformeerd, getransmuteerd tot nieuwe vormen en nieuwe werkelijkheden.
De mens zelf is een geëvolueerd lichtwezen dat zijn bestaan ontleend aan onderlinge verbondenheid, in resonantie met het energetisch veld van informatie waarvan de bron multidimensionaal is gelocaliseerd.
Binnen de multidimensionale werkelijkheid is dualiteit slecht een reflectie van een waarschijnlijkheid en geen absoluut begrip. De werkelijkheid van het goede is een projectie in onze driedimensionale wereld van die elementen die met ons gevoel van het begrip goedheid overeenkomen. Het slechte is een gevoel dat niet met het begrip goedheid overeenkomt. De mate van slechtheid is geen absoluut gegeven maar een gradueel verschil op de schaal van afwijkende goedheid. Door deze twee begrippen als dualiteit te blijven zien wordt het idee geschapen dat er twee gescheiden begrippen bestaan die een onderlinge strijd aangaan. We vergeten echter dat ze beiden projecties blijven van subjectieve reflecties en geen inhoudelijk verschillende bagage met zich meedragen.
Goed en slecht bestaan alleen in ons dwangmatige denken, gezien vanuit onze beperkte belevingswereld. Als we ons willen verdiepen in het nieuwe denken vanuit een meer dimensionale werkelijkheid,dan zullen we ons moeten laten leiden door de kracht van liefde en onderlinge verbondenheid en weten dat de mens een levensvorm is met een beperkte identiteit. Het zijn als individueel denkend wezen is een illusie,het goede of het slechte zijn we allebei. Ik een beetje van jou en jij wat van mij en zij een beetje van ons allebei. Leven is bewust dansen in het licht van liefde. De goedheid zal het streven blijven, maar we zullen ons moeten blijven afvragen: Goed voor wie of goed voor wat?En als we minder goed zijn dan we ons voorgenomen hebben is dat het menselijk karakter van ons zijn. Nooit perfect, maar wel streven naar verbetering. De goedheid verbeteren kan alleen door het slechte te ervaren.
Goed en kwaad, licht en duister laat ons één zijn in liefde en verbondenheid.
Zie ook: http://www.spirituelefilosofie.blogspot.com
Schrijver: J.J.v.Verre, 8 maart 2009
live.nlGeplaatst in de categorie: filosofie
filosofie
1.510
Geef je reactie op deze inzending: