Zuiver van hart

(voor Jotie T'Hooft)

Niet ook nog de angsten van bange anderen en al die bizarre valstrikken op het eiland Kundalinië, maar de vlugge benen van de tedere eenhoorn raakten schrikbarend gewond. Het troebele van je zwartomlijste ogen, als treurige goudvissen bij een Chinees restaurant, dof als de geheimzinnige schemer van Avalon. Niet 'als', maar volstrekt een gekooid dier, dat hunkert naar een verwarmend shot, naar de totale bevrijding van het kale al te kale leven.

O, bittere romanticus, hoe zou er levenslicht bestaan rond de graven van jouw zwarte wandelgang? Zo traag, de nagalm van de heroïne, de pijnlijke worsteling in de as van uitgedoofde hasj. Ze hebben jou beroerd getart, wezenloos gekneed en dom verwond. Na al die eenzame jaren van gedirigeerde wanhoop moest het antwoord wel stranden in een genadeloze fataliteit, de weg van Judas, maar dan een Judas die zelfs geen weet had van verraad, een ware Christusminnaar!

Ach, arme ziel, je zielepootdood had een overwinningslach die verraad inhield, niet jij. Engelen brachten jou de zware opgave van de lyriek, al konden ze niet verhinderen hoe de wrede zeis zijn werk deed. De tranen van je geliefde Ingrid heb ik in een flesje naar de zee van het eeuwige welslagen gestuurd. Haar naam bonkt in mijn hart, ik weet dat zij jouw geleidehond was ten tijde van het blinde vergeten, in je zwartgekalkte huis, je weet wel, die angstaanjagende leemte waar hoogstgevoelige dichters geen raad mee weten, waar ze sprakeloos en somber in verdwijnen, als bloedmooie tepels in een holster van kleren, in ruste, slap, gedrogeerd, als oude ezels in donkere hokken.

Kom, lieve Ingrid, zinloos dwalende muze, noem nog eenmaal zijn heilige naam en wek hem uit de zogenaamde dood, laat niet toe dat God het laatste woord heeft en vervul de droom die jouw Jotie bezig hield: verdrijf zijn ondraagbare lijden door in je streelhanden te klappen, ontnuchter God en kus de sneeuwwitte prins tot leven, tot Liefdevolle Eenheid, die in hem al bloeide lang voor het karmabesef van dit pleidooi. Nu luistert hij aandachtig naar de nieuwste verhalen van Hesse, die tevreden glimlacht op een troon van pauweveren. Afgestofte sterren!

Zuiver van hart T\'H T\'Hooft Jotie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 8 stemmen 166