Verbitterd

(voor J.D. Salinger)

Ik heb zijn wrevel verstaan, een somber klokgebeier in de nacht van zijn eenzame ziel. Eén ding begreep hij als geen ander, dat kunst, hoe geniaal ook, geen geluk brengt.
De aasgieren vermalen al het schone. Al het edele gezwoeg is als parelen voor de vraatzuchtige zwijnen, men herkent het niet, men laat het links liggen, vreet het niet. De pracht en praal van deze ijdele wereld zijn ronduit lachwekkend, wat heet, gierend van het lachen is het meest wijze antwoord op deze achterlijke prullaria, die mansen tot volgzame slaven maakt, willoze marionetten.
Zwijgen doet lachen. Spreken verprutst de wonderen. Verlichting is niet onder woorden te brengen, laat de woorden maar rustig verder kabbelen, je kunt wel zonder. Hij begreep het, trok zich tevreden terug als een wijze heremiet. Fuck traditie! Laat vernieuwing bloeien! Tussen primitieven is de wereld een ware hel, maar verlichting is sterker en overwint alle zinloze leegte. Heilige nederigheid vertoont zich niet in het openbaar, maar houdt zich schuil achter vele muren van zelfbescherming. Hij wilde de wereld vergeten, maar de wereld vergeet niemand, die dat wil. Het lukte hem niet de diepste sporen uit te wissen. De achtervolging bleek medogenloos. Zijn winst een fractie van wat hij beoogde. Waar hij opging in de wereldse, aanlokkelijke leegten, daar groeide zijn haat en afkeer. Walging bekroop hem, maar hij liet al het zinloze gesnabbel langs zich heen glijden. Toch ontstaan de mooiste bloemen in ruige, wilde tuinen vol onkruid. Het onschuldig verbodene mag zichzelf volop bevrijden, al gaat het een pijnlijke weg van diepe schaamte en onbegrepen gekte, velen oordelen onterecht, wreed, schijnheilig, bekrompen, stupide. De broeders van het kwaad zijn nu eenmaal vermomde heiligen, zij weten wat er werkelijk speelt, schreeuwen gesamenlijk: Vaarwel, valse wereldgoden! Karakterloze geldwolven! Slinkse denkers! Hij kan maar het beste zijn weerbarstige temperament temperen, reduceren tot een aandoenlijke waakvlam, in harmonie met zijn gekelderde idealen uit zijn vroegere schrijverschap.
Immers, de wereld is alom gek geworden, hij heeft er geen boodschap meer aan, niet zozeer uit protest, maar om de bloedeerlijke reden dat het allemaal niets uithaalt en de gerechtigheid is ver te zoeken.

Verbitterd Salinger Salinger J.D. gerechtigheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 7 stemmen 1.603