Ik zelfbewust.

Je kunt het wel honderd keer zeggen. Wel duizend maal naast je neerleggen. Maar de grote vraag bij alles wat je doet blijft onuitwisbaar. Waarom doe je dat nu? Wat heeft het voor zin. Wat wil je bereiken. Wie wil je treffen. Of helpen. Heb je een doel bij datgene wat je deed.

Is het niet zo dat alles als oorzaak je gevoel heeft. Je had zo’n akelig gevoel. Je had er een goed gevoel bij. Om al die gevoelens kwam het voort. Maar nu vraag ik je: heeft het je wat opgeleverd. Heb je door datgene wat je uitvoerde een kick gekregen? Is datgene wat zo goed of akelig voelde weg? Of denk je al helemaal niet meer aan wat je deed. Je deed het dus onbewust. Net zoals je alles onbewust deed. En waarschijnlijk ook in de toekomst zo zal doen.

Kortom, je denkt niet na. Je denkt nooit na. Je doet het gewoon. En de gevolgen? Ook daarbij denk je niet na. Ja, soms verwacht je de ander te helpen. Of juist te treffen. Zoals je dacht zal het wel zijn. Maar is dit ook zo. Blijkt het in de praktijk datgene uitgewerkt te hebben wat je beoogde. Heb je de ander ook daadwerkelijk een handreiking gedaan. Is het zo dat jij je naaste hebt gekwetst. Geraakt omdat dat je gevoel ten goede kwam.

Want, wees maar eerlijk, je was zelf geraakt. Je voelde je de mindere. Het slachtoffer. En wat je nu ondoordacht beantwoordde, dat moest dan de weegschaal weer naar de andere kant doen uitslaan. Zo dacht je. En zo denk je misschien nog. Maar ga het nu eens vragen. Trek nu de stoute schoenen eens aan. Ga naar je rivaal en stel hem of haar de vraag. Hoe voelde hetgeen ik deed. Lach er maar triomfantelijk bij. Want zo voel jij je. Toch?

Denk nu eens na. Is het wel altijd zo zoals je denkt. Is het wel zo dat die ander denkt wat jij denkt. Dat die ander voelt wat jij denkt dat hij of zij voelt. Is het wel zo dat jouw gevoel klopt. Dat jouw gevoel je de goede weg heeft gewezen. Ik zal je zeggen dat niets zo bedrieglijk is als je gevoel. Daar kijk je van op he. Maar ik herhaal het nog eens: Niets is zo bedrieglijk als je gevoel. Heb je daar wel eens aan gedacht? Dan komt het alles wel heel dichtbij je he. Want dan moet je dus naar jezelf kijken en niet langer naar een ander.

Ik weet dat het heel bedreigend is. Kijken naar jezelf. En jezelf dan vragen stellen. Wie ben ik. Wat doe ik. Waarom deed ik het. Wat denk ik wat hetgeen ik doe met mezelf zal doen. Wat verwacht ik dat het met die ander doet. Kijk naar jezelf. Schrik je nu van jezelf? Dat is niet erg. Het was te hopen dat meerderen naar zichzelf keken. Alleen, dat doen ze van zichzelf niet. Ik schreef het al: Dat is te bedreigend. Want een klein stemmetje heeft al gezegd dat wanneer je dit doet, er van jezelf niets over zal blijven. En koste wat kost, dat moet je zien te voorkomen.

Ik kan je zeggen dat het een stemmetje is dat je het zwijgen moet zien op te leggen. Kijk naar jezelf. En stel jezelf de vragen die ik hierboven voor je beschreef.

vragen doen stemmetj doen stemmetje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 305