Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Terug naar de Engelse Symfonie (2)

De Eerste Symfonie ("The Sea") is ook een favouriet van heel wat liefhebbers. Het is een "Mahleriaanse" met grote koren en veel solisten op een tekst van Walt Whitman.
Eerder had ik het over de Tweede, de "London". In 1940 schreef een recensent over deze symfonie: "twee van de vier delen zijn saai en lang, maar van een geniale saaiheid".

VW verstaat de kunst van het uitstellen, hij komt als een zwaar beladen vliegtuig moeilijk los van de startbaan. Over de andere twee delen schijft hij: "ze zijn verfijnd en rijk aan klankkleur en van een uitmuntende Britse zeggingskracht".
Het langzame deel is een sfeertekening van het nachtelijke Londen, de nacht van de dromer, vloeiend en contemplatief. Het laatste deel is een door de Britten zo beminde plechtige mars.

Nu wil ik graag ingaan op de VW die op zoek ging naar de muziek van zijn Britse voorgangers.
Dat is met name Thomas Tallis (1605-1685), het geboortejaar van J.S. Bach. Hij diende zijn lange leven onder Hendrik VIII, Edward VI, Mary en Elisabeth I. Een man van groot aanzien.
En VW, de vereerder van de geschiedenis van zijn land, de vereerder van het Tudortijdperk. VW schrijft een Fantasie over een thema van Tallis. Een stuk voor strijkorkest, muziek in schrale, abstracte lijnen, zonder kleur of contrast. Het is een majesteitelijk stuk geworden, in een onweerstaanbare mystieke sfeer.

Dan is er nóg een VW, hij die op zoek ging naar de volksmuziek van zijn land. Hij ging er niet alleen naar op zoek, hij analyseerde haar, hij werkte ermee en verzadigde zijn geest ermee. Hij bevestigde een nationale muziek in Engeland en hij schreef daarover: "Niet iedere componist kan
verwachten dat hij een boodschap voor de wereld heeft, maar hij kan redelijkerwijs verwachten dat hij een bijzondere boodschap voor zijn eigen volk moet overbrengen. Veel jonge componisten maken de fout dat zij zich inbeelden dat zij universeel kunnen zijn zonder eerst nationaal te zijn geweest".

VW ontdekt een schat aan volksliederen vanaf de zestiende eeuw, vooral in Oost Engeland. Van daaruit bouwt VW zijn eigen stijl en sfeer op en vereenzelvigt hij zijn eigen muziektaal hoelanger hoe meer met de volksmuziek. Het resultaat is door en door Engels.
Behalve componist is VW ook historicus. De bewonderaar van het Tudortijdperk brengt de wereldvreemde Engelsman: een net iets te groot tweedjasje, zwaaiend met zijn wandelstok en pratend tegen zijn hond, lopend over een door heggen omzoomd weggetje.

Het is goed om te weten hoe VW, in zijn milieu als zoon van een welgestelde predikant, en na een prachtige opleiding aan Trinity College en het Royal College for Music, studeerde bij Maurice Ravel, organist werd in South Lambeth, een voorstadje van Londen.
Als soldaat in de eerste wereldoorlog zijn taak als hospik uitstekend vervulde en daarvoor gedecoreerd werd. En daarna uitgroeide tot een van Engelands grootste zonen als componist.

Twee afleveringen over VW en de Engelse symfonie!
Ik hoop mijn belofte enigszins ingelost te hebben voor wat betreft
de Engelse symfonie Ik heb ervan genoten en ik hoop u van dienst te zijn geweest.
En de 100 bijdragen te hebben volgemaakt!

Gelukkig Nieuwjaar!

Schrijver: Wim Brandse, 29 december 2009


Geplaatst in de categorie: muziek

4.8 met 4 stemmen 267



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Emilie Kassenaar
Datum:
30 december 2009
Email:
emiliekassenaargmail.com
Van harte gefeliciteerd met de honderdste!
Ik geniet van elke beschouwing en leer er ook nog eens van!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)