Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Kind van de rekening

Niemand heeft erom gevraagd geboren te worden. Het waren anderen die besloten dat jij er moest komen, dat is dan tenminste te hopen. Er lopen immers genoeg mensen rond die helemaal niet gepland of zelfs maar gewenst waren. Het zijn de ongelukjes van deze wereld.

Maar hoe je er ook gekomen bent, als er geen ongelukken gebeuren, groei je op. Je groeit op, je wordt volwassen en uiteindelijk maak je je eigen keuzes.
Je kiest een partner, of niet en samen met die partner kies je ervoor, of niet, om een kind geboren te laten worden.
Dat mag. Er is niemand die jou daarin tegenhoudt. Je kunt een drugsverslaafde zijn, een crimineel, de verschrikkelijkste ziekten onder de leden hebben of psychisch volledig gestoord zijn, het blijft jouw keus. En die van je partner, in het beste geval. Vrijheid dus.

Die vrijheid blijft je vergezellen. Het kind dat je verwekt hebt, groeit bij je op. Hier kan ik niet bij vermelden ‘in het beste geval’ of ‘dat is tenminste te hopen’. In veel gevallen zou het beter zijn als het kind ergens anders opgroeide, maar helaas komen maar weinig kinderen in aanmerking voor redding. Zij groeien dus op bij gewetenloze, gestoorde of incapabele ouders. Jammer. Maar ja, dat krijg je als iedereen vrij is om zijn leven in te richten zoals hij zelf wil.

Uiteindelijk wordt ook dit kind volwassen en mag hij zelf weten hoe hij zijn leven invult. Laten we er eens van uit gaat dat het dit kind prima af gaat. Het wordt groot, is gelukkig, vindt een baan en voldoening, sticht een gezin en blijkt ook nog eens een prima ouder te zijn.
En dan , als hij oud is geworden, is ons ex-kind er wel klaar mee. Zijn kinderen hebben een eigen leven, de partner is overleden, een leven in luxe is ook al niet aan de orde en het moment dat hij is voorbestemd om zich te laten ‘verzorgen’ in een van die huizen waar hij niet terecht wil komen, komt steeds naderbij.
Hij heeft er genoeg van. Hij wil ermee op houden, ophouden met leven. Niet boos, nee, sans rancune, maar wel snel en effectief. Het leven was leuk, nu wil hij graag leuk sterven.

En dan blijkt dat alle vrijheid in het leven maar schijn was. Hij mag namelijk niet dood. Wat heet, hij mag niet eens dood willen. Er zijn mensen en instanties die voorschrijven dat iemand niet zomaar dood mag gaan. Dat kan niet. De enige oplossing is dan nog om zelf maar wat te verzinnen. Een frisse sprong voor de trein, een ophanging in het trapgat, wekenlang reutelen omdat je de goede medicijnen niet hebt gebruikt of je zelf maar in de fik steken. Het zijn vervelende oplossingen. Een pijnlijke, onprettige dood is wellicht te verkiezen boven jarenlang afwachten tot Magere Hein je eindelijk komt halen, maar het risico dat de zelfmoordactie mislukt is levensgroot aanwezig. Dát houdt heel wat mensen tegen.

Gaan we hier iets aan doen? Gaan we er met zijn allen voor zorgen dat je de beschikking over je eigen leven in handen krijgt? Of doen we net zo als bij de andere échte sociale problemen. Wetje maken waarmee je alle kanten op kunt, een paar jonge, net afgestudeerde, onnozele halzen met het toezicht belasten en vervolgens het individu het kind van de rekening laten zijn.
Per ongeluk geboren, per ongeluk weer dood.


Zie ook: http://www.emiliever.blogspot.com

Schrijver: Emilie Kassenaar, 12 februari 2010


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.8 met 4 stemmen 623



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)