Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Venetiaanse bruggen

Wij naderden Venetië met een stoomboot, ik voelde me net Sinterklaas, die de Italiaanse kinderen cadeaus kwam brengen, ik bevond me in een jeugdig gezelschap van heren en dames uit diverse landen. Een Engelse gids raaskalde maar door over de historische waarde van dit huis en dan weer dat huis, die toren en dan weer die brug. Langzaam naderden wij de kade bij de Piazza San Marco. Daar lagen enkele gondels klaar om ons te trakteren op een romantische vaarroute, hobbelend op de golven, met een gespierde Italiaan ploeterend met zijn lange stok. Het was adembenemend mooi en ik kwam helemaal tot rust, genoot volop en zwaaide naar de anderen gondelbevaarders. Ik waande me Casanova, die na één van zijn vele, ondeugende avonturen terug ging naar zijn riante onderkomen. Die stad zit vol magie, die stad heeft charisma, die stad transformeert de bezoekers tot andere, positievere mensen. Het is dat heerlijke zonlicht zo close met dat heerlijke water, die combinatie van uitersten, die mensen doen verheugen en God ook, die goden maakt van mensen. Thomas Mann had 'Das Tod in Venedig' geschreven, fenomenaal verfilmd door Visconti meen ik, een film die zijn waarde blijft behouden, zo mooi, die esthetische beelden en daarnaast die dreiging van de pest, die eenzaamheid van de hoofdpersoon, zo schrijnend neergezet, zo onvergetelijk, die weemoed en die trage teloorgang in een decadente sfeer, een tranen schenkende, literair hoogtepunt. Terug van de gondeltocht ging ik een Heineken-bier drinken uit een wel heel antieke fles, maar als Hollander ergens Heineken drinken, zet je weer met beide benen op de aarde. Ik ging op de bonnefooi op pad, snuffelde in een juwelierszaak, gewoon voor de kick, niet om iets te kopen, ik zag de talrijke duiven omhoog stuiven op het brede plein, jonge dames waren schaars gekleed, waar ter wereld ik ook kom, het aangename gegeven dat er vrolijke, erotisch geklede dames rondlopen, stelt mij bovenmate gerust, het is iets wat ik altijd weer herken bij alle volkeren, de kunst van het flirten en wie weet wel meer, de power van de erotiek, die ons allen drijft. De Rialtobrug vond ik wat te bombastisch, te zeer een toeristische trekpleister, geheel verstoken van mysterie en oplaaiende passie. De Ponte dei Sospiri vond ik veel indrukwekkender, gevangenen die terechtgesteld werden, moesten daar veelal zuchten vanwege nog een keer het uitzicht op de lagune. Ik stak vele bruggen over, Venetië stikt ervan, logisch gezien de vele kanalen, heel apart ook, aparter dan in Amsterdam, wat toch te maken heeft met het warme weer en de uitbundige bevolking, stijlvol en correct. Ik vind Amsterdammers grover en Venetianen fijnbesnaarder. Al verschilt haringhappen niet veel met pizzahappen. Ik liep maar wat te slenteren, een Italiaanse vrouw riep 'Hey blondie!' naar me en lachte verleidelijk. Haar borsten huppelden van vreugde op en neer, ik was er bijna achteraan gegaan. In de kerk waar de componist Vivaldi nog orgel had gespeeld, werd ik even stil van groot ontzag, want ik had ook een CD met 'De vier jaargetijden' in mijn collectie. Zo dicht bij Vivaldi, zo bijzonder! Ik liep nog verder de stad in, de boogvormige bruggen over, tot ik ergens twee jongedames langs de kant van het water zag, ik maakte een gesprek met hen in het Duits, want zij waren Duitse jonge deernen en ik vond hen allebei even aardig, we gingen elkaar omhelzend op de foto en ik voelde me de koning zo rijk. Ik zag er toen nog uit als een jonge prins, een atletische schoonheid, dus begrijp mij goed, vandaar dit spontane voorval. Zoveel bruggen doen nu eenmaal ook bruggen leggen tussen de mensen, het is een stad waar de liefde en de erotiek volop bloeien, misschien wel extra omdat er altijd die dreiging is van totale overstroming. Volgens mijn weten is dit een aankomend drama, die in versneld tempo gaat plaatsvinden, vanwege de klimaatsontregeling wereldwijd. Ik bezit oude beelden van eerdere overstromingen van deze geliefde stad onder geliefden, nou, daar wordt je niet vrolijk van, die gondels kunnen nog wel eens heel goed van pas komen! Na nog een aantal bruggen kwam ik bij een statig huis, waar de voordeur op een kier stond. Ik liep nieuwsgierig naar binnen en daar stond een rijzige, Italiaanse vrouw met de handen in haar zij. Haar korte rok deed haar slanke benen zeer goed uitkomen. 'Het paradijs is zwart en vochtig', dacht ik, 'wat een aantrekkelijke pornokoningin!'. 'Come', zei ze, 'enjoy me!'. Ze rukte de rok van haar middel en die glorieuze, Venetiaanse naaktheid maakte de Hollandse stier in mij los, de rest valt te raden. Al die prachtig gebouwde bruggen leiden naar onvoorstelbare hoogtepunten en niet alleen erotische hoogtepunten, maar bovenal mystieke en kunstzinnige hoogtepunten. Geestverruimende hoogtepunten. Wie zichzelf onwel of depressief of gestrest voelt, zou naar de Venetiaanse bruggen moeten gaan, waar de makers daarvan op magische wijze nog steeds hun heling bieden.

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 juli 2010


Geplaatst in de categorie: reizen

3.2 met 5 stemmen 628



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
26 juli 2010
Email:
hmessielive.nl
Spitsvondige en lovende tekst op deze beroemde stad. De kunstminnende opmerkingen over de werken en gebouwen geven het erotische gebeuren eveneens een heilzame geestelijke werking. Heel de stad is medicijn voor de menselijke ziel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)