Liefdeloosheid
Soms is het echt happen naar adem in Nederland, in de hectische, agressieve, stressige cultuur vandaag de dag. Het vertrouwen tussen de mensen is verdwenen en daarvoor in de plaats hebben we argusogen en opgeblazen macho-gedrag. De één is nog stoerder dan de ander, de competitiestrijd is heviger dan ooit. Ik zie loerende ogen, die aansluiting zoeken, maar dat nauwelijks vinden, omdat hun motieven in wezen verkeerd zijn. De moderne jungle vereist een genuanceerde manier van kijken en omgaan, die robotachtig en zwaar defensief is. Angst is het hoofdmotto, angst voor de andere mens, de onbekende mens, de misschien wel vijandige, gevaarlijke, bedreigende mens. Weerbaarheid is het logische gevolg van dit angstdenken, je agressief en onaantastbaar kleden, afweergedrag vertonen tot het botte aan toe, spugen, schuttingtaal en godslastering zoveel mogelijk, grof taalgebruik om omstanders te choqueren en uit te dagen, vooral plagen, pesten, irriteren, vernederen. Het principe 'Ik ben okay, jij bent okay' ligt ver van hun bewustzijnsniveau. Ze willen zich tegen iets of iemand kunnen afzetten, anders bestaan ze niet, wat overeenkomt met primitief knuppelgedrag, geestelijk onvermogen en geestelijk popstadium. Misschien dat ze bokskampioenen kunnen worden, maar zelfs dat is een onzeker dilemma.
Wat me opvalt vandaag de dag is de staalharde hardheid, waarmee we elkaar bejegenen, we laten geen spaan van elkaar heel, geen vezel, geen druppel bloed. De stresscultuur is daar debet aan, maar wij zelf vooral, want wij zijn de stress-slaven bij uitstek. We gunnen elkaar alles, maar paradoxaal genoeg tevens niets. Het lijkt allemaal pais en vree, maar onderliggend sluimert de oeroude jaloezie. De mantel der liefde bedekt onze kwaadaardigheden als stof onder het vloerkleed. Verdriet rest.
Ik haat alle menselijke bewegingen die uit haat voortkomen, haat voor de andere mensen, die mensen zijn zoals iedereen en die liefde wensen, geven. Racisme en dualisme, tweestrijd en projectie, zijn verfoeilijk. Alles wat niet liefde is, is liefdeloosheid en bestrijd ik met heel mijn ziel, geest en lichaam.
WANT GOD IS LIEFDE!
Geplaatst in de categorie: liefde
Liefdeloosheid
611
Geef je reactie op deze inzending:
Ik mijn gedrag jegens derden zou je mijn houding christelijk kunnen noemen, waarbij ik soms de stille hoop koester, dat ook ik ooit nog eens de bezieling en de blijheid van 'geloven' zal mogen ervaren. Desondanks schaar ook ik mij gaarne achter jouw oproep aan het slot, Joanan!
Met jouw oproep aan het slot ben ik het van harte eens!