Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Over 'Verzamelde gedichten' van Hendrik de Vries

'Ik zag nergens een zo onafhanklijke geest,
Zulk een onwil, voor dwang te buigen.'

(uit: Groninger symfonie)

Wat een bikkelman, die Hendrik, de schitterende tegenpool van een brave Hendrik en een waarachtig groot dichter, die helaas te weinig herinnerd wordt in ons literair collecieve geheugen. De Vries (1896 - 1889, begraven te Haren) mag dan een eigenzinnig lyricus zijn geweest, zijn beeldrijke gedichten hebben de kracht van een vuurspuwende draak of vulkaan. Hij was de tijdgenoot en vriend van Jan-Jacob Slauerhoff, die hem als een van de weinigen kon waarderen als Hollandse dichter. Toen ze elkaar eens tegemoet wilden fietsen, Jan vanaf Leeuwarden, Hendrik vanaf Groningen, waren ze beiden zo in hogere sferen, dat ze elkaar onbewust zijn voorbijgefietst. Als Hendrik een keer met de trein kwam, ging hij eerst samen met Jan naar het nabijgelegen kerkhof, waar ze dan uren zwijgzaam naast elkander liepen en zaten. De aard van Groningers mag dan gesloten en argwanend zijn, onder het dikke ijs zit een oorspronkelijk vuur dat niet getemperd wil worden. Hendrik heeft zijn lyrische vuur welig laten branden, met een Spaans temperament, gedreven, trots en authentiek. Al doet zijn taalgebruik ons wat archaïsch aan en is hier en daar vaagheid ten top, een groot gedeelte blinkt uit in modern woordgebruik en daarbij, achter de verschillen in woordkeuze is de diepgang van De Vries' poëzie tijdoverstijgend en diepmenselijk, wat is van alle tijden, vanaf de eerste herkenbare emoties uit de oertijd! Zoals vele dichters was ook De Vries ten prooi aan uitzichtloze depressies ten gevolge van het zichzelf hoogdravend leegschrijven, maar hij heeft zich kras verweerd bij zijn beproevingen als dichtend heremiet.

'Vaarwel; ik wil onder stralen van vreemde gesternten dwalen'

Schrijver: Joanan Rutgers, 25 september 2010


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.5 met 2 stemmen 209



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Fabiola
Datum:
25 september 2010
Onderschat Simon van Wattum niet: O wonder, ik ga onder.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)