Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Eenzaamheid

Net als elke week zijn er leuke en minder leuke dingen om te vertellen, en ik moet zeggen dat ik het meeste onder de indruk was van het feit dat inmiddels alweer een week geleden Antonie door zelfdoding om het leven is gekomen. Een keus die een mens pas op het allerlaatste maakt, een keus die een mens, of althans veel mensen misschien wat vreemd overkomt maar die andere mensen weer aan het denken zet, want we weten allemaal best wel dat ziektes zich in allerlei hoedanigheden kunnen manifesteren.

En als je gaat kijken hoe vaak mensen aan anderen vragen: hoe gaat het met je, er net zoveel mensen zijn die altijd “goed” zeggen terwijl dat eigenlijk niet zo is, maar zeg nou zelf, als iemand aan je vraagt hoe of het met je gaat, en je antwoord: slecht dan weet je toch niet precies wat je antwoorden moet?

Datzelfde heb ik eerlijk gezegd ook, want bij “goed” hoef je geen antwoord te geven, maar bij ‘slecht’ tja dan moet een mens natuurlijk wel even vragen, waarom?
En daar hebben we geen tijd meer voor, we willen niet de ellende van een ander aanhoren, we willen alleen maar horen dat de dingen goed gaan, we hebben liever de lachers dan de huilers op onze hand, zo is het toch?

En toch: zijn er zoveel mensen die het moeilijk hebben, er zijn zoveel mensen die eenzaam zijn en die er als een berg tegenop zien om de maand December in te gaan, er zijn zoveel mensen die in zichzelf gekeerd niet meer weten wat te doen en of te antwoorden als de vraag wordt gesteld: hoe gaat het met je?

En dat is jammer, het is jammer dat we eigenlijk door tijdsgebrek niet meer eerlijk tegen elkaar durven zijn en het is erg, dat we niet eerlijk kunnen zijn en dat daardoor mensen vereenzamen, het is eigenlijk te triest voor woorden dat er mensen zijn, die misschien niet achter de geraniums zitten, maar dan toch op zijn minst achter de voordeur opgesloten.

En nog erger is het dat er daardoor stappen worden ondernomen om levens te stoppen, zonder dat er sprake is van een duidelijke ziekte dat is erg, dat is triest en dat is rampzalig. Want zeg nou zelf: het leven is er toch om geleefd te worden en niet om elkaar dwars te zitten, af te zeiken of met stille oorlogen te bevechten?

Eenzaamheid is een woord wat eigenlijk niet zou mogen bestaan, en een oplossing heb ik niet zo 1 2 3 , maar wel een idee, als iedereen wat meer zou letten op zijn naaste buur, dan zou de wereld er al een stuk aangenamer uitzien, dus misschien is dit een idee?

Schrijver: An Terlouw, 16 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.7 met 3 stemmen 377



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)