Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

STEEDS AANWEZIG _ VERGETEN

Jaap en Lia, een bejaard echtpaar, woonden in een klein, liefelijk huisje middenin het bos. Ze leefden van de opbrengsten van hun groentetuin.
Op een zonnige ochtend zaten ze samen aan de beek, die achter het bloemkoolveldje stroomde.
"Heerlijk om naar die heldere stroom en die kolkjes te kijken," zei Lia. "En wat sidderen de boombladeren mooi in het zuchtje."
"Laten we daarbij ook nadenken," antwoordde Jaap. "Wat we nu zien, vertelt ons dat we tevreden mogen zijn met ons bestaan. Ons eenvoudig leven hier in het bos is het beste wat we ons kunnen wensen."
Aan de overkant van het beekje verschenen een deftige dame, een heer in een mooi pak en een jongeman in armoedige kleren.
"We hoorden jullie praten," begon de dame. "Wij zijn alle drie wijsgeren van beroep. We zouden zeker goed met jullie van gedachten kunnen wisselen."
"Ja," ging de heer verder. "Jullie moesten maar eens opschrijven wat jullie altijd over het leven en de mensheid gedacht hebben."
"Wij kunnen niet lezen en schrijven!" riep Jaap uit. "Nooit geleerd!"
"Dan houden we ons niet langer met jullie bezig," lachte de dame. "Jullie zijn domkoppen!"
De drie wijsgeren verdwenen achter de bomen.

Jaap en Lia zaten gezellig in hun kamer. Zo behaaglijk was het om veilig binnen te zitten, terwijl alle bomen van het bos heen en weer zwaaiden in de loeiende wind.
"Jaap," prevelde Lia vergenoegd. "De dansende boomkruinen maken ons duidelijk dat we bevoorrecht zijn dat we hier wonen, want de wereld is onstuimig en vol gevaren."
"Ja Lia, ons leven is onbezorgd als het waaiende lover en het stromende water."

De drie wijsgeren dronken wat in een café, dat aan de rand van het bos stond. Storm en regen...
Het uitzicht was zeker boeiend! Vol genot keken ze door het raam, naar de wazige verte.
"Die oude mensen wisten het," vertelde de armoedig geklede jongeman. "De eenvoud van stromend water of schuddend lover heeft een taal. Wij filosofen kunnen die taal vergelijken met alle vraagstukken van het leven. Laten wij daarover gaan schrijven."

Het gebeurde ook. Wat het drietal over de taal van bomen en water schreef, verscheen in vele, vele boeken van evenveel verschillende schrijvers. Maar de drie namen waren daar niet bij vermeld. Talloze mensen lazen het, ervan genietend.
Nooit is echter de ware oorsprong van die woorden achterhaald.

Schrijver: Han Messie, 22 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 244



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)