Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Willem de Mérode: De ontmoeting

De ontmoeting

Tusssen uw ogen en de mijne
Was 't licht anders dan om ons henen,
Zachter en van iets teers doorschenen:
Glanzingen die in glans verdwijnen.

Alle verrukkingen: vreugde en wenen
Hebben zich in die glans gevonden;
't Smachten van ons begeerge monden,
En de drang veel goeds te verlenen.

En de weelge golvingen kwamen
Van wat woorden, zoetjes te strelen,
Zo blode, en zij konden niet verhelen
Hun liefde in hun aandoenlijk beschamen.

Dan zwijgen en een stil ogensmeken,
Niet te vergeten dit hoog verdwazen.
En voorbijgaan en zich verbazen.
Niet van vreugde in snikken te breken.

Willem Eduard Keuning werd in 1887 geboren te Spijk. Hij was het zesde kind van Jan Keuning en Elisabeth Wormser.
Zijn vader was hoofdonderwijzer van de gereformeerde lagere school, ze woonden in het huis dat eraan vastzat. Het was/is een terpdorp met de oude hervormde kerk in het midden.
Hij had er geen prettige jeugd, hij was erg eenzaam.
Twee van zijn broers stierven aan tbc.
Hij las Bilderdijk, Da Costa en Ten Kate.
In 1902 verhuisden ze naar Groningen, een verlossende overgang, daar las hij Kloos en de andere Tachtigers.
Hij was leerling op de Kweekschool met de Bijbel. In 1906 slaagde hij voor het onderwijsexamen. Hij werd leraar op de christelijke lagere school te Oude Pekela, al vrij snel daarna leraar op de gereformeerde lagere school te Uithuizermeeden. Hij ging daar op kamers wonen.

Zijn werk is o.a. beïnvloed door Boutens, Gossaert, Rilke en Von Platen. In Uithuizermeeden was de sfeer streng en sober, ingesnoerd door de protestantse regels van zondebesef en boetedoening, de sociale controle was walgelijk onderdrukkend en kleinerend.
Hij raakte in 1909 bevriend met Reind Kuiterd, wat de start van zijn (liefdes)poëzie opleverde.
In 1911 debuteerde hij in 'Ons Tijdschrift'.
Hij woonde in een kamer met twee volgestouwde boekenkasten, een akelig behang en een griezelig tafelkleed als de onderrok van een bejaarde vrouw, daarop een inktpotje en opengeslagen boeken.
Zijn pseudoniem De Mérode kwam van Cléo De Mérode, een qua schoonheid perfecte balletdanseres. Hij stuurde bijna 200 gedichten naar Reind, de meeste zijn niet teruggevonden.
In 1915 verscheen zijn debuutbundel 'Gestalten en stemmingen'.
Hij werd medewerker van 'Het Getij' en hij sloot vriendschap met zijn leerlingen Okke en Jaap. Ook werd hij medewerker van 'Opwaartse Wegen'.
In 1923 kreeg hij contact met Wilma Vermaat, die 'Gods gevangene' schreef, over homofilie. Hij reisde naar Italië en hij had een pedofiele relatie met een oud-leerling.
In 1924 werd hij gearresteerd op verdenking van homo-erotiek met minderjarigen. Hij verdween 8 maanden in de gevangenis en hij mocht 3 jaar niet meer werken als leraar.
Hij schreef met Wilma en Boutens. Daarna woonde hij bij zijn broer in Leens en Bergum. Hij was vanaf toen nooit meer lid van een kerk. Hij logeerde bij Wilma en haar 2 zusters te Beekbergen. Wilma had rond haar 20-ste een persoonlijke, psychische crisis gehad en was opgenomen geweest. Hij ging op kamers wonen te Eerbeek, bezocht met Wilma een bijeenkomst van protestantse letterkundigen. Hij werd medewerker van 'Aristo', katholiek én fascistisch!
In 1932 kreeg hij een lichte beroerte, zijn arts verbood hem nog langer te dichten, dus stapte hij naar een schimmige kruidendokter.
In 1935 reisde hij door Nederland met zijn vaste vriend Bram, hij ging ook samen met hem naar Italië. Hij kreeg weer een lichte beroerte. Hij zat samen met Bram in een gondel, voor de fotograaf van elkaar af neigend.

Hij kreeg lof van Vestdijk, Ter Braak en Marsman.

In 1939 is hij gestorven door een fatale beroerte.

Er bestaat een Museum De Mérode in Uithuizermeeden, waar veel privé-spullen van dé biograaf van De Mérode Hans Werkman zijn ondergebracht, in bruikleen.
Werkman is geboren in Uithuizermeeden en hij zat in dezelfde klas als mijn moeder, later zat ik als leerling Nederlands in zijn klas te Barneveld. Ik denk dat hij het fantastisch vindt, dat ik zijn idool nu ook behandeld heb, al weet hij er ongetwijfeld veel meer van, maar dan moet hij ook maar een beschouwing schrijven en verzenden. Zal wel niet.

Schrijver: Joanan Rutgers, 1 november 2010


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.3 met 3 stemmen 172



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)