Rogi Wieg: Als je net slaapt

Als je net slaapt

Waar dingen eindigen beginnen nieuwe dingen,
wanneer de avond is gevallen, en eveneens de wind,
als je net slaapt, keert de hand die je liefste bedekt
zich om, en vliegt er tederheid uit de handpalm op
die ruist over de stad, over donkere akkers,
wegen, rivieren, over de dorpen en je droomt dat je
op reis bent, dat je op weg bent naar iets dat heel ver
van je is, je komt aan bij de zee, maar daar is al
het eerste licht van de morgen, en je weet
dat het snel erg licht zal worden, dat de tederheid
terug moet keren naar de hand die je liefste moet strelen,
die moet dragen en bouwen; in de vroege ochtend
zie je de hand, de kamer is open, de wind
staat op, nieuwe dingen beginnen en
iemand vraagt of je haar liefhebt.

Rogi Wieg is geboren in 1962 te Delft.
Zijn ouders waren in 1956 gevlucht uit Hongarije.

Naast dichter is hij prozaschrijver, muzikant en kunstschilder.
In 1982 verscheen zijn debuutbundel 'Tijd is als een nekschot'. Bij zo'n titel krijg ik al argwaan, klinkt kil en met killersinstinct ingegeven, de suïcide door de maatschappij (tijd) opgedrongen.

Wat voor rampen hij als kind heeft moeten doorstaan, ik gis ernaar, maar depressie op zich is natuurlijk al vreselijk genoeg, het kan in de genen zitten, door trauma's veroorzaakt worden, een geestesstoornis of door serotenine-gebrek.
Ik heb zelf de verschrikkingen ervan ervaren, dat wil je het liefste zo snel mogelijk oplossen en vergeten of in kunst omzetten, zoals Rogi gedaan heeft en nog steeds doet, neem ik aan.

In 1986 verscheen zijn prozadebuut 'Toverdraad van dagverblijf', waarvoor hij de Van der Hoogtprijs ontving.
In 1989 verscheen 'Roze brieven', een dichtbundel en ik meen me te herinneren dat Rogi nu homofiel is, dat hij daar pas later achter is gekomen.
Hij is overigens wel getrouwd geweest met ene Judith Flier, met wie hij een dochter kreeg, genaamd Hannah.
En hij heeft iets gehad met Maria Barnas, zoals wij weten.
Die chaos zal wel bij hem horen; net als de chaostheorie zit er toch een orde in verscholen.

Hij mocht na de scheiding zijn dochter niet meer ontmoeten; nou kennen we niet van de hoed en de rand, maar zo'n besluit blijft uitermate wreed en vooral voor Hannah. Als je psychisch labiel bent komt zo'n vonnis des te harder aan.

Vanaf 1992 slikt hij het kalmeringsmiddel benzodiazepine. Hij onderging twaalf electroshocks, maar dat hielp geen malle moer. Zijn depressies waren hardnekkiger dan een modern martelwerktuig. Hij deed meerdere zelfdodingspogingen en hij zat in verschillende inrichtingen. Voor zwaar-depressieve mensen kunnen inrichtingen rustgevende oasen of extra triggers zijn.

In 2003 verscheen zijn moedige roman 'Kameraad scheermes', waarin hij openhartig over zijn verstikkende depressies schrijft en over zijn zelfdodingspogingen. Gelukkig is het bij pogingen gebleven, want iemand die zo op de rand van het leven leeft, heeft ons veel zinnigs te vertellen, zo werken sjamanen in rituelen en met zware roesmiddelen.
De beroemde sjamaan Joska Soos is bijvoorbeeld ook een Hongaar; niet dat ik zijn psychiater Bram Bakker niet zie staan, maar hij zou zijn horizon kunnen verbreden. Met de ludieke, strenge Bram Bakker ging hij op tournee om lezingen te geven over de gevolgen en oplossingen van depressie.

Zijn poëtische thema's zijn veelal zijn eigen lijden, vervreemding en depersonalisatie, ook in zijn schilderkunst, waar de man met de bolhoed Jezus is, maar ook hemzelf, eveneens lijdende als Jezus.

'Ze hadden hem moeten vastspijkeren aan een tulp', schreef hij bloedmooi.

Soms schrijft hij wat slordig en nonchalant (je zult maar depressief zijn!), maar veelal volstrekt uniek geniaal.

In 2006 verscheen de bloemlezing 'Waar hij zijn jas hangt', met opvallend genoeg een voorwoord van zijn ex-vrouw, die het nog opvallender genoeg had samengesteld. Was de vrede getekend?

In 2007 verscheen zijn dichtbundel 'De kam', volgens mij de laatste tot nu toe.

Hij kondigde ooit een zelfdodingspoging aan in 'Vrij Nederland', waarna hij zijn eigen woorden in het echt ging bevestigen.
Ooit zat hij drie maanden in de gevangenis, omdat hij de advocaat van zijn ex-vrouw bestookte met woedende faxen. Ex-psychiatrische patiënten stoppen ze dan al snel en kortzichtig-bevooroordelend in de bak.

Hij is nu 48 jaar, dus allang geen broekie meer. Hopelijk vindt hij nog veel tijd en lust om de Nederlandse literatuur met zijn boeiende snedigheden te verrijken. Zijn kunstuitingen zijn meer dan zelftherapie, levenswijsheden.

Rogi Wieg Als je net Als je net slaapt levenswijsheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.1 met 9 stemmen 1.948