Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Maurice Maeterlinck: Broeikasziel

Broeikasziel

Ik zie dromen in mijn ogen;
En mijn ziel ingesloten onder glas,
Haar beweeglijke broeikas verlichtend,
Maakt het blauwe glaswerk zichtbaar.

O de broeikassen van de lauwe ziel,
De lelies tegen het beloken glas,
Het ontloken riet onder hun wateren,
En al mijn begeertes zonder remedie!

Ik zou willen bereiken, voorbij
De vergetelheid van mijn gesloten pupillen,
De eens roze bloemschermen
Van al mijn dromen op een kier...

Ik wacht om hun dode blaren weer een beetje
Groen te zien worden in mijn ogen;
Ik wacht tot de maan met de blauwe vingers
In stilte de poorten halfopen doet.


Maurice Polydore Marie Bernard Maeterlinck werd geboren in 1862 te Gent.
Hij was de oudste zoon van Polydore Maeterlinck, een notaris en Mathilde uit een rijke familie.
Hij had twee broertjes en één zusje; Ernest en Oscar en Marie.
Zijn kindertijd was in Gent en in een buitenverblijf te Oostakker.
Zijn vader hield veel van bloemen- en fruitteelt. De familie was rijk, conservatief-katholiek en Franssprekend.
In 1874 zat hij op het Sint-Barbaracollege bij de strenge Jezuïeten. Hij publiceerde zijn eerste literaire voltreffers.
In 1881 studeerde hij rechten aan de Gentse Universiteit.
In 1883 publiceerde hij zijn eerste gedichten in 'La Jeune Belgique'.
In 1885 was hij doctor in de rechten en liep hij stage bij de advocaat/schrijver Edmond Picard, net als zijn vriend Emile Verhaeren.
Hij reisde naar Parijs en ontdekte het werk van Jan van Ruysbroek, dat hij vertaalde.
Hij ontmoette non-conformistische schrijvers, o.a. Rodolphe Darzens, met wie hij 'La Pléiade' startte. Hij ontmoette Villiers de l'Isle-Adam in café Pousset. Dat feit bracht een verlichtende ommekeer in zijn leven teweeg.
Hij publiceerde geregeld in 'La Jeune Belgique' en in 1889 verscheen zijn debuutbundel 'Serres Chaudes', met een lovende recensie van Verhaeren.
Een jaar later grote lof van Gustave Mirbeau voor zijn toneelstuk 'La Princesse Maleine' en meerdere topstukken volgden.
In 1891 stierf zijn broer Oscar.
Hij weigerde de Prijs voor Toneelliteratuur.
In 1992 werd hij bewierookt door de dichter Saint-Pol Roux.
In 1893 gaf Paul Verlaine een lezing te Gent, door Maurice uitgenodigd.
In 1895 ontmoette hij bij Picard de Franse zangeres/actrice Georgette Leblanc. Zij werd zijn geliefde minnares tot 1918. Ze was een stijlvolle en beminnenswaardige vrouw, elegant en liefdevol, ze kende ook Jean Cocteau en Gurdjieff.
Hij vertaalde Novalis en hij schreef glorievolle essays.
In 1897 werkte hij in een flat vlakbij het Bois de Boulogne en hij woonde in een villa elders. Zomers zat hij in een villa en een oude pastorie te Normandië.
In 1900 woonde hij in de Parijse voorstad Passy.
Het jaar daarop leerde hij auto rijden.
In 1903 stierf zijn vader.
Hij kocht een villa te Grasse.
Hij beschreef de Belgische regering als de achterlijkste en vijandigste van heel Europa, op Rusland en Turkije na.
In 1907 verhuisde hij naar Normandië en woonde hij in een verlaten Benedictijnse abdij te Saint-Wandrille.
In 1911 stierf zijn moeder.
Hij kreeg datzelfde jaar de Nobelprijs voor Letterkunde.
Hij ging hij in Nice wonen.
In 1912 benoemde koning Albert hem tot Grootofficier in de orde van Leopold.
In 1914 verliet hij Sint-Wandrille. Hij reisde en gaf lezingen.
In 1918 werd de relatie met Georgette verbroken.
In 1919 kocht hij het gigantische kasteel te Nice, dat hij 'Orlamonde' noemde.
Hij trouwde met de veel jongere actrice uit Nice, Renée Dahon.
In 1922 stierf Ernest.
Hij reisde veel; Sicilië, Engeland, Spanje, Griekenland, het Nabije Oosten, Egypte, Tunesië, Algerije, de Balearen, Amerika etc.
In 1931 publiceerde Georgette een openhartig boek over haar samenleven met hem.
Het jaar daarop werd hij officieel graaf.
In 1939 vluchtte hij naar Portugal.
Aan het begin van de oorlog waren Marie en Georgette gestorven.
Hij liet na de oorlog in 1946 het door de Duitsers uitgeleefde en verwoeste kasteel 'Orlamonde' weer opknappen.
Hij stierf daar in 1946. Renée stierf in 1967.

Als ik zijn leven overzie constateer ik dat hij de schade van zijn broeikasziel-periode goed heeft ingehaald, de grootste levensgenieters heeft overstegen en zichzelf historisch met naam en faam heeft laten vastleggen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 24 december 2010


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 2 stemmen 157



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)