Freddy de Vree: De wind

De wind

De wind neemt de vorm aan van een deur
De deur leidt naar een holle weg
Weg van de ooit nabije dagen
Die vervagen in de wind

De wind die aait bemint niet
Hij draait als een lus om een andere lus
Heen en weer als een lint
Dat niets verbindt

Als nevel van leven verwaait lust
Drijft over een lome vijver
Waar de lucht wankelt en wolken
Die sliepen ontwaken om te verzanden
In lege wegen die leiden naar de holle grond
Waar de wind waait die de klank aanneemt
Van een deur die klappert
Als een stem zonder mond


Freddy de Vree is geboren in 1939 te Antwerpen.
Hij heeft gestudeerd aan de Middelbare Normaalschool te Lier.
Hij was dichter, essayist en radiomaker.
Hij schreef eerst in het Frans, pas later in het Nederlands.

In 1963 verscheen zijn debuutbundel 'Mots pour Karin'.
In 1966 zijn roman 'Goudfluit'.

Freddy was zeer eigenzinnig, verbeten anarchistisch en brutaal dandyesk. Achter zijn veelal cynische masker met vlijmscherpe stekende trekken (uit ongewild intimiteitsconflict, waar hij zelf zeer onder leed, het vervloekte in hemzelf) was hij een buitengewoon gevoelige man, die huilde om het minste of geringste.
Zijn werkthema was met name het verleden en de dood.
Hij was redactielid van verschillende bladen.
In 1969 verscheen 'Jaja' bij De Bezige Bij, sterk anti-nationalistisch.
In datzelfde jaar verscheen 'De lemen liefde' over een hartstochtelijke, lesbische relatie/passie.
In 1972 kreeg hij de Prijs van de Vlaamse Poëzie.
In 1976 verscheen 'Steden en sentimenten' en ontving hij de Arkprijs van het Vrije Woord.
In 1977 verscheen 'De dodenklas', in 1982 'Moravagine of de vervloeking', in 1986 'Drie ogen zo blauw'.
Hij was van 1966 tot 1997 producer van BRT Woord. Hij werkte ook jarenlang bij de Vlaamse radio 3.
Verder was hij een expert op het gebied van avant-gardisme en een waar cosmopoliet, een culturele duizendpoot en een getergde eenzame, die zijn intense liefde niet kwijt kon vanwege ongewilde, onbedoelde handicaps. Rare fratsen, die hij niet de baas was en hem meedogenloos in het ongeluk stortten. Karakterbeschadigingen, die hem pijnlijk dwars zaten in zijn strijd om liefde.
Hij runde de kleine uitgeverij 'Ziggurat' te Antwerpen, waar hij luxueuze, bibliofiele uitgaven produceerde van o.a. Hugo Claus, W.F. Hermans en Jeroen Brouwers.
Sinds de jaren zestig was hij sterk bevriend met Hermans en in 2002 verscheen zijn boek 'De aardigste man ter wereld' over de 'andere kant' van Hermans; gastvrij, vriendelijk, openhartig, humoristisch, bourgondisch.
Tevens was hij zeer speciaal bevriend met de actrice Sylvia Kristel, met wie hij net als Claus een relatie heeft gehad.
Kunstenaarstypen kunnen elkaar vaak diep beminnen, maar ook tragisch wreed afstoten, om de meest dwaze misverstanden, eeuwig helaas.
Hun liefde grenst dan ook vaak aan gekte en razernij, dezelfde driften, die hun kunstuitingen bepalen, maar achter hun schijnbare grilligheid schuilt de meest integere liefde.

De dichter pur sang Freddy de Vree stierf aan een hartaanval in het Middelheimziekenhuis te Antwerpen in 2004. Toch werd hij nog 64 jaar, wat niet gering is voor een actieve levenskunstenaar zoals hij.

Freddy de Vree De wi De wind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 260