Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Silvie Marie: Aldus de dichtbundel

Aldus de dichtbundel

Had ik armen
ik zou niet ophouden naar je te zwaaien
wat ik bied: een vlucht geen zelfhulp dus
geen keukentip geen bouwdoos
zelfs geen sexsuggestie
ik walg van morsecodes
geef mij de kans naar je te zwaaien
ik leg je liefst het zwijgen op
nee vertel niemand dat je me mag
draag me achteloos in je tas
lees me in de kleinste hoek bij het minste licht
zwaaien kan ik niet
slechts mijn buik bulkt even
als ik je zie wachten bij een populaire kop
ach ik zou je zoveel beter dienen
neem me dan toch godverdomme gewoon mee.


Sylvie Marie de Coninck is geboren op 28 februari 1984 in Tielt.
Ze koos voor het pseudoniem Silvie Marie om geen verwarring te zaaien met wijlen Herman de Coninck. Ze is begonnen met gedichten schrijven door een gespannen gezinssituatie, waar weinig tot geen aandacht voor haar was. Dan ga je als kind vanzelf wel imploderen en de aandacht uit woorden van anderen en jezelf halen. Een vorm van omslachtig communiceren, maar toch een levensbehoefte.
Silvie schrijft zeer ongedwongen. Haar hoofdthema is het afwezige, het tekortgekomen zijn. Ze smeekt om liefde, om het te geven en om het te ontvangen, haar verlangen barst bijna uit elkaar van de pijn en die ondraaglijke onbereikbaarheid.

Ze publiceerde o.a. in: Krakatau, Lava Literair, Gierik NVT, Op Ruwe Planken, Dighter, Met Andere Zinnen, Meander, Het liegend konijn, Schoon Schip en de Poëziekrant.
Ze wil ook graag proza gaan schrijven en heeft misschien al iets in de la liggen.

Ze won de Guido Wulmsprijs van Sint-Truiden en de Conceptpoëzieprijs plus een nominatie voor de grote prijs van Merendree.
Ze stond op diverse podia, deed mee aan poetry slams, was bij Onbederflijk Vers (Nijmegen en Den Bosch) en Dichters in de Prinsentuin (Groningen). Ook trad ze op in Roemenië en Macedonië.

Ze is echt een heel mooi, authentiek mens en pas 26. Daar gaan we nog heel lang van genieten!

Sinds 2006 is ze redacteur van Meander en Deus Ex Machina. Ze is sinds 2009 huisdichter van het weekblad Humo.
In 2009 verscheen bovendien haar debuutbundel 'Zonder' bij de dubbeluitgeverij Vrijdag/Podium.
Ze woont momenteel in Gent.
Ze is eindredactrice van Het Nieuwsblad.
Ook is ze een uitstekend poëziecoördinator van het online tijdschrift Meander. Ik hou me aanbevolen voor een interview.

Het hierboven geciteerde gedicht draagt ze samen met Wim Helsen voor in een filmpje (Humo's Gouden Aap). Ze heeft een ingedaalde, warme, typisch Belgische, sensuele, doorleefde en doordringende stem.
Ga gauw dat filmpje opzoeken, want het is een kleinood qua intense emotie en sublieme humor.
Rustig aan, Silvie, je hebt nog zeeën van tijd en het is niet de bedoeling dat de muzen je slopen, integendeel.

Schrijver: Joanan Rutgers, 27 januari 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.5 met 2 stemmen 235



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)