Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Estelle Boelsma: Furiën

Furiën

ik ga je dag zeggen, je verlaten, ik neem
afscheid, ik draai me om
ik geef alles terug
dan kleed ik me uit
en laat me op de grond vallen
mijn lichaam markeren door iets
zots, iets ongewoons zodat
een ieder verbijsterd langs me heen loopt

jaren blijf ik liggen
mensen fluisteren soms als ze
halt houden of glimlachen een beetje
ongemakkelijk
er is een hondje naast me begraven

(ik sluit de deur voordat ik binnenga, er zijn
twee van ons identiek gelaafd aan dit misverstand)

we zitten op afgeragde stoelen
die eens ideaal op de grond hebben gelegen
mijn verstand zit ook op een afgeragde stoel
samen laten zij de wekker gaan
draaien zichzelf nogmaals om
in een afgeragd bed van clichés
van moeten-zullen-zijn
en aftands verlangen


Estelle Boelsma is geboren in 1971 te Hilversum.
Naast dichteres is ze fotograaf en vertaalster uit het Engels.
In 1992, ze was toen 21 jaar, ging ze naar de Hoge School voor Beeldende Kunsten te Arnhem. Ik vermoed dat ze het gymnasium heeft gedaan, dat is bijna wel zeker.
In 1998 was ze afgestudeerd in Arnhem en verruilde ze deze studentenstad voor de studentenstad Nijmegen aan de Waal. Daar ging ze Taal- en Kunstfilosofie studeren aan de Katholieke Universiteit. Zoals de meeste studentes zal ze zich ook wel bekwaamd hebben in het leerzame, extatische nachtleven van deze prachtige, middeleeuwse binnenstad, beroemd van ene Marike, die uit een kerktoren sprong.
Estelle is beïnvloed door Ramsey Nasr, K. Michel, M. Stitou en Saskia de Jong plus 'Atonaal' van Vinkenoog. Een vreemde opsomming, maar goed.

Ze publiceerde o.a. in: De Revisor, Lava, De Brakke Hond en Op Ruwe Planken.
Als beeldend kunstenares werkt ze het liefste met audiovisuele media.
Ze is de oprichtster van het online kunstmagazine 'cakeandthecrocodile'; zij is ook redacteur van het e-zine 'blue-turns-grey'.

Ze droeg voor bij het Literair Podium Perdu.

Het liefste roept ze vragen op bij haar lezers, ze wil dus graag mysterieus blijven en ondoorgrondelijk als de Oergodin. Mijn zegen heeft ze.
Als hoofdthema van haar artistieke werk noemt ze de doodsdrift, maar dan zal de tegenhanger de erotische drift daarmee op één lijn staan, want ze noemt zichzelf een woordgeile dichteres en scheppingskunst komt voort uit dezelfde bron, waar erotische verlangens uit voortkomen, kunst is gesublimeerde erotiek, daarom is teveel kunst ongezond en geestdodend.
Est Estelle, weet je wel?

Schrijver: Joanan Rutgers, 3 februari 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.8 met 4 stemmen 190



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)