Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Saskia van Leendert: As

As

De slapen van mijn schedel schreeuwen moord
en brand. Haar silhouet draait in en om

een lijf dat vraagt naar meer. Gezond verstand
vervloekt haar geur de kleur van blauwe ogen

die zoeken in de diepte waar een leegte
een onbewoonbaarheid haar hoogtij viert.

Dan breekt de ochtend slaap en lopen wij
weer langzaam op de klippen van het keurslijf

waar nieuwe dag zijn maskers maakt en waar
wij lopen in de pas vergeten hoe

het was die dag in mei waar handen handen
beroerden, zachte huid ontbrandde in

mijn keel de adem stokte en jouw lach
naar binnen drong op zoek naar plaatsen waar

je blijven kon.


Saskia van Leendert is geboren in 1972 te Amsterdam.
Ze is in de Waalstad Nijmegen terechtgekomen, alwaar ze woont en werkt. Ze heeft daar een eigen praktijk in de natuurgeneeskunde, dus zal ze ergens die opleiding hebben afgerond. Als natuurgeneeskundig therapeute werkt ze met lichaamsgerichte therapie (bio-energetica, waar ik wondergoede ervaringen mee heb), Bach bloesemtherapie (veredelde Wicca-technieken), voedingsadviezen ect. Ook geeft ze workshops en cursussen inzake mindfulness en ontspanningstherapie zonder joints.
Ze heeft de New Age-boot niet gemist, vaart er nog stevig op los, dat mag ik wel. Hoe behouden we een gezonde geest in een gezond lichaam, dat is de Griekse insteek.

Vinden wij iets van haar werk terug in haar dichtwerk? Ik vind van niet, dat staat los van elkaar.
Saskia treedt regelmatig op. In 2002 won ze de dichtwedstrijd 'Vrouw in beeld' te Nijmegen en in 2005 won ze de publieksprijs bij de Dicht-slam-rap in Boxtel.
Ook won ze de Nieuwegeinse Literatuurprijs.
Ze stond in 2006 op het 'Wild Women festival' en in 2007 op het 'Lesbian Festival'.

In 2009 verscheen haar dichtbundeldebuut 'Hoe zij mij leest' bij uitgeverij Free Musketeers.
Ze schrijft sterk beeldend en over veelal lesbische thema's, dat doet ze licht, weemoedig, diepgaand en vertederend. En dat in een rauwe, soms achterhaalde realiteit.
Andere thema's zijn haar gevechten op het slagveld van de liefde (denk aan 'Love is a battlefield' van Pat Benatar) en de gekte van de menselijke geest, waar ik zo bij kan aansluiten. Tevens is een flinke dosis zelfspot haar niet vreemd.

Opmerkelijk is het feit dat ze uit haar hoofd voordraagt, dit om het contact met haar publiek te vergroten. Ze is een prachtige verschijning om te zien, weet dat waarschijnlijk ook, maar de poëzie draait om mooie woorden en niet om uiterlijke schoonheid, maar daar slaagt zij cum laude voor en haar deftige stem klinkt ingehouden verdrietig, helder, zoekend, volmaakt in een bestrijdende fragiliteit. Ze lijdt onder haar grenzeloze openheid binnen een teveel aan wreed beperkende liefdeservaringen. Haar obsessieve liefde wordt keer op keer onbegrepen en afgestoten, omdat het anderen benauwt, juist het tegendeel van wat zij beoogt. Een tragische vrouw. Gemangeld door de bittere realiteit, die haar vurige passie simpelweg niet weet te beantwoorden.

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 februari 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 4 stemmen 126



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)