Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Marleen De Smet: Vlucht naar nergens

Vlucht naar nergens

EEN SCHREEUW, EEN GIL
gevangen in ontheemd verlangen
spreken ze zoals ze zwijgen
de naakte woorden
door kusdode lippen uitgekleed
DAARNA ALLES UITZICHTLOOS STIL
verwelkt in een mistbed
verdampt zuchten de opwinding
lichamen klieven verslagen
een dicht te huilen kloof
OP SLIKKEND KWELZAND GESTRAND
vol ledige roerloosheid
kofferklikt ingepakte wanhoop
onstuimig liefhebben
tot aarzelend afscheid
LOSSEN ZE ELKAARS HANDEN
in de krochten van zijn hartstochten
millimetert hij op een brug van begeerte
alsof liefde een bitterzoete leugen was
een wankele weg naar nergens


Marleen De Smet is geboren in 1959 te Lierde.
Ze is de kleindochter van de volksschrijver Charles De Clercq.
Toen ze veertien was, begon ze met het schrijven van gedichten. Haar eerste gedicht heette 'Wie'. Ze begon toen al aan haar eerste bundel te schrijven, die pas in 2002 zou verschijnen, getiteld 'Groeipijnen - van veertien tot eenenveertig'.
Het heeft inderdaad heel wat tijd, pijn en geduld gekost om tot publicatie te komen. Ze moest immers letterlijk de eenenveertig gepasseerd zijn, op zich al een knap staaltje van uithoudingsvermogen en poëtische gekte. Toch had ze in eigen beheer de bundel 'Als ik even tijd heb' laten uitgeven. Doordat haar vader haar tot huisarrest veroordeelde, zat ze zich te vervelen en om dat te veranderen en de tijd nuttig te maken, is ze gaan dichten.
Dat is één van de weinige voorbeelden, dat uit straf iets goeds kan voortkomen.

Haar moeder kon mooi zingen, wekte op haar manier de melodieuze lyriek in haar ziel.

Alhoewel zij dichten een slopend proces vindt, gaat ze voor de vruchtbaarheid, die duidelijk groter is. Schrijven is nu eenmaal schrappen en volharden.
In haar werk benoemt ze net niet wat ze bedoelt te zeggen, zodat er veel te raden overblijft.
Een zin als 'barsten borsten uit roze knop' (uit 'Eva') vind ik prachtig gezegd, ze evenaart trouwens de waarachtige mystiek in diverse liefdesgedichten.

Marleen publiceerde op de e-zine Meander en in 'Opspraak', ook in vele verzamelbundels. Verder is ze redactielid van 'De geletterde mens'.

In 2002 verscheen 'De verborgen oorlogsliefde', een roman naar aanleiding van de memoires van haar grootvader.
In 2005 verscheen haar tweede dichtbundel 'Vreemd hoe het gaat'.
In 2010 verscheen haar derde bundel 'Tussen schaduw en schittering' bij uitgeverij Demer. Een mooie blote vrouw op de voorkant, ze heeft dan ook vele kunstschilders binnen haar vriendenkring.

Ze heeft een mooie site met fotogedichten. Bezoek haar maar eens, het is meer dan de moeite waard.

Schrijver: Joanan Rutgers, 11 februari 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 3 stemmen 79



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)