Vicky Francken: Weekendtas...
Weekendtas voor langer dan een weekend
De condens op een raam van ademhalen kijkt uit
op een tuin waarvan ik weet dat je me erin zult zien
staan, je kunt niet naast me kijken. Ik schreef in sneeuw
en kou de letters van een werkwoordsvorm en
de letters van je naam.
In het steenwit van een kleermakerszit, mag je de brieven
lezen die ik je schrijven ga als ik weg ben en dat is
waarschijnlijk morgen. Niet mee neem ik
de deur waardoor ik wegloop voor eeuwiger dan even,
de vaas van je moeder die je lelijk vond en kapot
wilde gooien maar ik hield je tegen en
de hond. Verder bij benadering zo bijna alles.
Vicky Francken is geboren in 1989 te Boxmeer.
Ze zat op het Stedelijk Gymnasium van Nijmegen.
Ze was vijftien toen ze haar eerste gedicht schreef.
Ze houdt van de poëzie van Kouwenaar, Lucebert, De Coninck, Herzberg en Peeters.
De thema's van haar eigen werk zijn liefde en ruzie, wat vreselijk genoeg vaak hand in hand gaat.
Alles wat ze schrijft is verzonnen, zegt ze.
Ze houdt veel van de subtiele nuances in de poëzie.
Ze won een Write Now! wedstrijd, de Doe Maar Dicht Maar-oeuvreprijs in 2007, de Meander Dichtprijs (2008) en een schrijfbeurs van het tijdschrift Hollands Maandblad.
Ze won de Gorcumse SNS-Literatuurprijs en ze trad op tijdens 'Geen Daden Maar Woorden' in Den Bosch.
Ze publiceerde o.a. in het Hollands Maandblad en Het Liegend Konijn.
Ze is redactielid van Met Andere Zinnen.
Ze studeert aan de Universiteit van Utrecht Franse taal- en letterkunde. Ze geniet daarnaast volop van het Utrechtse studentenleven, waar nog steeds meer kroegen dan boekhandels zijn.
Ze werkte samen met Tjitske Jansen (Machinefabriek) en ze stond in de bloemlezing 'Ik ben een bijl'.
Ze publiceert nog regelmatig in tijdschriften en ze draagt voor op dichtfestivals en dat doet ze allemaal met veel waarderend applaus.
Haar stem klinkt helder, zeer vrouwelijk, fijngevoelig, beschaafd en dramatisch. Ze mag iets meer één worden met haar woorden. Woorden worden! Niet wegzakken. De ranke schouders naar achteren en de borsten trots naar voren. De hartchacra volop openend en zelfs vele malen uitvergrotend.
Geplaatst in de categorie: literatuur
Vicky Francken
131
Geef je reactie op deze inzending: